Xhezide Selimi: Pendesa e gjetheve

Dielli më thanë kishte buzëqeshur

atë ditë

më buzëqeshi mua, u thashë

Unë çdo ditë lind bashkë me diellin

dhe s’perëndoj

hënës i bëj shoqëri netëve

të vona plot yje

Pashë sytë e tu

ndriçuar në pendesën e gjetheve

Era e fort të mori të shkundi e tundi

prap tek unë të la.

Të gjitha gjethet e kësaj vjeshte do

bien, në emër të dashnisë sonë

A nuk është ky flijim gjethor

i mjaftueshëm për ne të dy?