Mehmetali Rexhepi: GRISHJET E POPIT NË KISHË   

 

                                                                           

 

lutja e popit në kishë

grish

për mbushje e zbrazje arsenalesh vrastare

nga goja edora e një Perëndie bastarde

me simbole të sakrificës nën kryq

trille shënjestrash në secilin udhëkryq

nisen lukunitë drejt vajesh qeshjesh lojërave fëmijësh

priste “çlirimin” soji qoftë veçse i rrembave të atyre

të ca gjymtyrëve të këputura të racës

pa plotësinë e trungut tejpërkatës

doemos shpatat e helmatisura të lutjes fluturojnë

e përshkojnë mijëra gjokse e zemra

tej përtej njerëzve godina mbi dy këmbë të lakueshme

prej eshtrash mishi ajri nervash bari-njelmësi e dheut

caku i pakufishëm për shtrirje të pakufishme

e çizmeve  të Perandorisë Gllabëruese

kumbon refreni i kishës i korit të “lutësve”:

Zot i Gjithëmëshirshëm

jepi shtytje dhe grishje filo-rusëve

e shenjtë raca “paqësuese”

popi  joshet për Carin në një fron mbi botë

Hirësia e krye-popëve “bekon” krye-militantin

sfondi i ikonografisë mes pengut të Jezuit

sforcohen vrulle tej rrënojave ngrehinash

vullneti puro i “paqes” prerje pleksjesh të trashëgimisë

hidhen përmes kufijve të flakës

reshjet e predhave të marrëzisë

dhe pllenime kudo të (vi)rusëve

me ftohje e ngrirje tragjedish

në kontinentin frigorifer të Siberisë

përmbyllte liturgjinë bariu i grigjës

hapte dritaren andej shkrumb-najë

e mandej çfarë pastaj modelet e Krishtit ri-vrarë

i hipte mëshirës sikur një pele hergjele

Hyjninë e tij të Lartë e zbriti në Kremlin

ujësueshëm  dhe pëlleshëm

vullnetine njësuar  e varipas Zotit Putin

Perëndisë të zbritur në trajtën e atij që mori vendim

për përzënien e diellit nga miliona sy

tmerrit tij ri ngrihen të rënët e çatalluar si pandemi

si lugetër, si mëkatarë egërshanë me urna ndezur me kazanë të valë

kush e di mbase  shpirti në derr do t`i mishërojë

për Natën e Pashkës Ortodokse derrit i pritet koka

dhe  i cakërrohet ”vodka” në gota

amen.

 

 

 

Gjilan, 6 nëntor 2022.