Odise Kote: Gabime drejtshkrimore në histori pikëlluese…

 

Kjo histori pikëlluese,

Mbi fitoren dhe humbjen,

Nis me një mesazh dashurie,

Që kishte dy gabime drejtshkrimore.

 

Ajo i tregonte

Për shpresat, pasionet, gabimet, fantazitë,

Vjeshtën që fishkëllente aroma puthjesh e dasme.

Ai nga toka e huaj sikur gulçonte,

duke lëshuar britma rrënqethëse,

shkruante përsëri

me katër a pesë gabime

të tjera drejtshkrimore.

 

Si njeri i dehur prej zemërimit,

Asnjëherë s’përmendi fjalën fëmijë,

gjithçka në mesazhe sikur lidhej

me errësirën, harresën, humbjen.

 

Kur gabimet drejtshkrimore u shtuan,

Me përzierje të çuditshme fjalësh të huaja,

Pak meskinitet mjaftonte,

Për ta gjetur ferrin lehtësisht tek njëri-tjetri.

 

Kjo i ngjau vajzës si një thirrje,

Për ta nxjerrë nga historia

që do të vononte tê dilte nga  kujtesa…