Ilir Levonja: Koiçedenca vrastare për një qeveri të dështuar

Pikërisht dhjetor 2014 një qytetar lushnjar var veten në litar për shkak të faturës së energjisë elektrike. Po më dhjetor 2022, një grua e re ndërron jetë në korridorin e bashkisë sapo ka dalë nga një takim me kryetaren. Përkon muaji, përkon edhe data. Fundvit i trishtë për një qytet që edhe pse është tronditur nga 1997-ta, nga grupet etj…, nga firot intelektuale prapë është rimëkëmbur. Ndofta janë koiçidenca fatale për qytetin, por edhe demaskuese për memorien e një qeverie. Asaj të Edi Ramës, Erion Braçes, Taulant Ballës etj. Madje e tronditur dyfish edhe nga arrestimet thuajse të të gjithë administratës publike, me kryetar, nënkryetar, nëpunës të kadastrës etj.., prapë kjo qeverisje lokale ka mbijetuar. Ndërrojnë pozitat dhe detyrat me të deleguar nga lartë, kujtojmë të ndjerin Bashkim Fino, pastaj Erionin nevrastenik dhe sot Taulant Ballën, sekretarin politik. Disa taktika bajate që ka rezultuar mjaft të suksesshme për Rilindjen e Edi Ramës, apo PS-në mikse, por jo për qytetin. Kjo edhe për faktin se e djathta, fal frymës liberale dhe mendimit ndryshe del e garon në grupe, veçmas, duke marrë si rezultat ca trasta me mut, ndërkohë që ka dyfishuar informalitetin e kundërshtarit, madje edhe pushtetin absolut të tij. Pasoja janë të lexueshme dhe tepër ulëritëse, qytetarët vrasin veten, pësojnë atak kardiak, kurse rilindasit vazhdojnë e qeverisin. Dhe ta mendosh që e gjitha kjo për një shumë e cila nuk është asgjë tjetër por lëmoshë. Nesër mund të ndodhë të zbardhen të gjitha debatet dhe do vini re një shpjegim bajat, si, ka tokë zonja, nuk i takon. Në fakt bota rurale e Myzeqesë është totalisht në një informalitet social për shkak të disa praktikave të realitetit. Mospërputhje midis shpenzimeve dhe fitimit nga prodhimi. Madje ka edhe raste me shumicë ku nuk shesin asgjë. Shumë prej tyre nuk marrin mundin, nuk gjejnë treg, nuk kanë oferta të ndërrmarrjeve të përpunimit. Janë të vënë poshtë nga çfarë vjen nga Maqedonia dhe Serbia, kësisoj detyrohen të ikin në Greqi, Itali e gjetkë. Ata që nuk ikin i lënë djerrë. Ose, dikujt i ikën burri e dikujt djali, vajza…, mbesin vetëm, duan përkrahje nga shteti. Duan lëmoshë. Mirëpo qeveria në vend që të hartoj një plan simulues, kërcënon, kush nuk e punon tokën, do t’i konsfikohet etj. E kur e punojnë e shfaqet si gogol qeveria dhe u thotë se la super prodhim. Aty në Myzeqe i thonë kësaj, ‘keq me qe’ dhe keq me buaj’. Dhe po t’i futesh me themel atij regjistrit të përkrahjes, mos u çudisni kur të gjeni edhe emra që kanë biznese të vegjël, apo shitore të pa rregjistruara, pasi japin ndonjë kafe diku dhe marrin përkrahje. Mos u çudisni kur të gjeni dhe emra militantësh apo simpatizantë të qeverisë. Se tek ne, që ta dini nuk janë të poshtër vetëm shefat, por edhe kapterët e administratës.

Shoqërisë civile të qytetit, forcave opozitare, fatkeqja ishte një protestuese. Dhe si e tillë duhet nderuar. Duhet kuptuar. Duhet protestuar. PS-ja i shpall dëshmorë të atdheut, protestuesit e saj.