Pol Elyar: Të dua

Të dua për të gjitha gratë që nuk i njoha

Të dua për të gjitha kohërat që nuk i jetova

Për kundërmimin e detit të gjerë dhe për kundërmimin

e bukës së ngrohtë

Për borën që shkrin për lulet e para

Për kafshët e dlira që njeriu nuk i tremb

Të dua për dashurinë

Të dua për të gjitha gratë që nuk i dashuroj

Kush më pasqyron veç teje vetveten e shoh fare pak

Pa ty shoh veç një hapësirë të shkretë

Midis dikur dhe sot

Qenë gjithë ata të vdekur që i kapërceva

duke ecur mbi kashtë

Nuk mund ta shpoja murin e pasqyrës sime

M’u desh ta mësoja fjalë për fjalë

Ashtu siç harron njeriu

Të dua për urtësinë tënde që nuk e kam

Për shëndetin

Të dua përkundër gjithçkaje që është iluzion

Për këtë zemër të pavdekshme që nuk venitet

Ti pandeh se je dyshimi dhe je vetëm arsyeja

Ti je dielli i madh që më ngjitet në kokë

Kur jam i sigurt në vetvete.