Skënder Luarasi, personalitet i shquar i letrave shqipe

Më 19 janar 1900, lindi Skënder Luarasi, “Nder i Kombit” dhe  ndër personalitetet më përfaqësues të inteligjencës shqiptare të shekullin XX.

Biri i patriotit të shquar, Petro Nini Luarasi, do të ndiqte shembullin e të atit në përkushtimin e tij ndaj çështjeve kombëtare. Përmes pendës së tij të spikatur, trashëgojmë shumë vepra të natyrës shkencore, shoqërore, kombëtare, si edhe monografi të figurave monumentale në historinë dhe letrat shqipe, si psh. Isa Boletini, Ismail Qemali, Motrat Qiriazi, Migjeni etj.

Skënder Luarasi e nisi aktivitetin letrar që në moshën 17-vjeçare. Ai ishte arsimtar, publicist, gazetar, përkthyes, dramaturg dhe si drejtues e bashkëpunëtor i disa organeve të shtypit. Për bindjet republikane e antifashiste  ai  u burgos nga regjimi monarkist dhe  vuajti kampet e përqëndrimit fashist. Pas çlirimit ndërmori nismën për themelimin e Lidhjes së Shkrimtarëve dhe qëndroi si anëtar i kryesisë së saj deri në nëntor 1949.

Në vitet 1946-1950, ushtroi detyrën e deputetit. Më pas e  përjashtuan për disa vjet nga Lidhja e Shkrimtarëve,  duke e akuzuar ‘’për veprimtari armiqësore’’, duke e etiketuar si ‘’historian borgjez’’ e ‘’oportunist’’ dhe pati censure e pengesa në botimin e veprave.

Drejtoria e Përgjithshme e Arkivave sjell dokumentin e korrespondencës së Ministrisë së Arsimit me Kryeministrinë, mbi bursën e Luarasit student, një vjershë e shkruar prej tij gjatë kohës kur ishte nxënës në shkollën e Negovanit, si edhe një foto e tij me Petro Markon, Iliaz Pashajn, Mehmet Shehun dhe Lumi Ebron./atsh