Ismail Xhaferi: Mos i lyej flokët!

 

Foto ilustruese

 

Ti grua e lodhur, ti grua e bukur

Mos i lyej thinjat!

Tek thinjat është udha e jetës sate,

Janë dhimbjet, psherëtimat.

 

Mos i lyej flokët, të lutem mos i lyej,

Leri ashtu të zbardhur si retë!

Atje janë netet e tua pa gjumë,

Për të rritur vajzat dhe djemtë.

 

Mos i lyej flokët, o grua fisnike,

Edhe pse janë zbardhur mos i mbaj fshehur!

Aty është pëllëmba e ashpër e burrit,

Qē të goditi një natë kur erdhi i dehur.

 

Mos i lyej flokët, por leri siç janë!

Aty është pesha që ke mbajtur mbi supe,

Aty është lufta jote dhëmbë për dhëmbë me jetën,

Me fitore dhe humbje.

 

Mos i lyej flokët, por leri siç janë!

Të zbardhura pas shembjes së një ëndrre,

Aty është një dashuri e vrarë,

Dikur, në rininë tënde.

 

Të lutem, mos i lyej flokët,

Ti nënë, ti motër, ti grua!

Lëri ashtu siç i ke mbi supe,

T’i shikojnë të gjithë sakrificat e tua!

 

Të lutem, mos i lyej flokët,

Ti grua  e bukur si lulja e zambakut,

Lëri të duket sa i vogël është një burre para teje,

Lëri të duken njollat e gjakut!

 

Mos i lyej flokët!