Poezia e Bejkos vjen në frëngjisht nga Loreta Mokini
Sadik Bejko: E papritura
Fridës
Gruaja ime fytyrë dashur, sy prej qumështi, sy prej loti
që për martesë vjershat t’i solla dhurata,
s’prisja mbi vargjet e mia
të binte rrufeja, të binte sopata.
Nuk e prisja që tej fytyrës së përlotur si faqja e një pellgu,
të shihja tek ti nusja e njomë
pemën e fortë ngritur mbi dridhjet e një shelgu.
Loti nga harku i syve të bukur m’i fortë se shigjeta
m’u ngul i ngrohtë në ngurtësinë e trishtimit
degëz e prerë, zhveshur nga rrufeja
m’u bëre fyell i durimit.
Nuk prisja që pas vajzërisë sate pa halle,
vajzërisë si tokë e njomur me lule,
befas në tërmet të shihja një figurë të lashtë statuje.
Gruaja ime sy prej loti, sy prej qumështi.
Sadik Bejko: L’ imprévu
À Frida
Ma femme,
adorable visage,
aux yeux remplis de lait
remplis de larmes,
je t ‘ai offert des poèmes
pour le mariage.
Je ne pensais pas voir
s’abattre sur mes vers
les foudres et la hache.
J’avais pas prévu qu’au-delà
de ton visage en larmes
tel un miroir d’eau
de voir en toi, douce mariée,
sur les vibrations d’un saule,
l’arbre robuste pousser.
Une larme lancée par
l’arc de tes beaux yeux,
plus puissante que la flèche ,
a pénétré , chaudement,
ma rigide tristesse,
Brindille, par la foudre effeuilletée,
en ma flûte de patience
tu t’es transformée.
Je ne croyais pas
qu’ après ta douce jeunesse
tel un sol, de fleurs, parsemé,
te voir, à l’improviste,
dans la détresse,
devenir une déesse.
Ma femme, aux yeux
remplis de lait
remplis de larmes!
Përktheu frëngjisht Loreta Mokini.