Ndue Ukaj: Pavarësia
Pavarësia është nata e gjatë e dhimbjeve
e dita e gjatë e dëshirave
është zâni i atyne që jeta i ka rrëzu
por edhe i atyne që zgjohen me dëshira m’u çu
një zâ që bahet orkestër dhe i mbledh
dëshirat e dhimbjet një nga një
dhe i strehon
në këngën e madhe të dashunisë njerëzore.
Pavarësia është shkollë,
po, shkollë e gjatë e jetës
nuk mësohet një ditë
nuk është deklaratë politike
më së paku deklaratë shtypi
mësohet përditë
mëngjeseve blu e netëve të errëta.
Pavarësia nuk është një akt, një gjendje, një emër
Është një udhë e gjatë nëpër trajektoret e jetës
kur ke kryq mbi shpinë
gjithmonë ndodhet pranë një Veronikë dhe t’i fshin djersët
një tjetër të ndihmon me mbajtë kryqin e me ecë.
Pavarësia është shkolla e bukur e dashunisë
e shkolla e dashunisë nuk është një deklaratë politike
gëlqere e bardhë m’i mbulu njollat e zeza
është shkollë e madhe e jetës
themelet i ka në miliona dëshira të zvetënume
në miliona që lindin përditë.
Flamuri nuk është alefi i jetës, as qëllimi
simbolet e vërteta janë sytë e njerëzve
kur ata janë të gëzum, ka pavarësi të plotë
kur janë të pikëllum, ka veç trishtim.
Po, pavarësi është lidhja e miliona fijeve të këputuna
të tretuna
është kambana që ushton
dhe të thërret m’i dëgju ata që kanë nevojë për dritë kur janë n’terr
ata që kanë nevojë për nënkresë të butë kur janë n’stuhi.
Po, pavarësi është shumësia e zânave
që i dirigjon një orkestër e mrekullueshme
është kambanë që bie pa pushim
dhe të dëfton fytyrat e atyne syve të bukur që kurrë s’u mbyllën
kur mbi ta ranë plumba
granata
dhe ua copëtuan gjymtyrët
është pikëllimi i atyne që vdiqën pa zbardhë dita
janë gjamat e mnershme të atyne
që kaluan nëpër njëmijë rrathë ferri.
Pavarësia nuk është jeta e udhëheqësve
e atyne që me epsh shohin veç naltësi
dhe rrallë u ndodh të shikojnë teposhtë.
Pavarësi nuk janë kufijtë që ruhen me ushtarë
as deklaratat shterpe të institucioneve
deklaratat ethshme të atyne që kanë role të aktrojnë
dhe përherë dëfrehen kur shohin njerëzit e rreshtum.
Pavarësia janë hartat e shpirtit
tingujt që përbajnë një orkestër të madhe
me njerëz të veshun bukur e sygëzum
që bashkohen me këngën e Zef Pllumit
me rrëzu kultin e dhunës
dhe me ndërtu monumentin e dashunisë njerëzore.
17 shkurt 2023.