Rexhep Polisi: PRANVERË

Pranverë e bukur, Pranverë,

Në gjirin tënd më fton.

Zgjohem nga ëndërr e vjetër

E nisem drejt teje, zemra më gufon…

Pranverë e bukur, Pranverë,

Troket në shpirtin tim…

Vrapoj në fushën e gjerë;

Më pret ti me përmallim.

T’i puth sytë e bukur me ëndje.

Sa paskam dëshirë këtë çast…!

Me gishtat që dridhen me dhembje

T’i përkedhel flokët e gjatë…

* * *

Pikat e shiut rënkojnë në dritare.

Rënkon dhe mbrëmja në agoni,

Ashtu si dhembja e një vajze…

Që pret së largu të dashurin t’i vijë.