Odise Kote: Pyesni pluhurin…

 

 

Edhe ndryshimi i pamjeve,

e folura në park me pëllumbat,

shkurret që zbukurohen prej hënës,

e qara e papritur e fëmijës,

ecja e ushtarit që s’ka luftuar kurrë,

qyteti që s’i është dëgjuar emri,

edhe fytyra e njeriut,

nuk janë thjesht prej shqisash,

mishi e kocke.

 

 

Ato janë prej idesh hutaqe, të ngathëta,

të serta, bredharake, tē djersitura,

qē vrapojnë tē çmendura, me nxitim.

 

 

Forma e fytyrēs ēshtë vetēm ajo,

qē krijojnë mendimet tona.

Kush ēshtë ai qē e vë fatin nē dyshim?

 

 

Dukemi qê kemi frikē tė hyjmë nē thellēsi,

si përrenj që s’e dinē ku e kanë burimin,

dhe vejusha sqimtare që del nga varrezat,

pëshpërit: Pyesni më mirë pluhurin…