Cikël poetik nga Avdush Canaj

GOCAT

Gocat

piktura në vargje

si poezia

gocat.

Poema lirike

djemtë, poema

me fizarmonikat

e pëllumbave.

 

DETI MËRZITET PA MUA

Ju shkoni

unë s’e lë detin

as pulëbardhat.

Deti mërzitet pa mua

pulëbardhat s`fluturojnë më.

I thoni gjyshit

Me një yll

mbledh guaca bregut.

Kur të kthehem

do t`ia sjell

krejt këngët e detit

në një fletore peshqish.

 

RINËN E NJOHA NË KALABRI

Kurrë pa e parë Rinën

E njoha në Kalabri

Më mall i kishte sytë e bukur

Qau nga gëzimi

Ti je vallai im

Pastaj u përqafuam

Si në baladat e rinjohjes

Sofrën me dashuri e shtroi

Në shtëpinë e saj buzë detit

Gotat cakërruam

Me kangjelet e De Rades

Dritaret qenë hapur

Të vinte ndonjë pëllumb

Përtej kaltërisë së madhe

Në kopshtin e saj pashë

Lulekuqet e çelura të mëmëdheut

E qeleshen e Arbrit

Në ballë të dhomës

Kur u ndamë

Më porositi si motër

Të puth për të një gur

Në Krujën e Gjergjit.

 

DO TË RRITEM NESËR

Ndodhi diçka e bukur

serioze,  interesante

në kopshtin tim

dallëndyshja

puthi pëllumbin në degë

dega nga gëzimi

u vesh me lule

I tregova nënës

e nëna më puthi

siç puth pranvera zogjtë e vet

Rrit i thonë kësaj, dritëz

Do të rritem nesër

do të rritem një pëllëmbë

t`i them diçka të bukur

në vesh Anilës.

 

NË TOPLICË

Gurët e varreve

thërrasin në Toplicë:

Kthehu te Molla!

Lisat

thërrasin në Toplicë:

Mos e harro Mollën!

Pragu

thërret në Toplicë:

Të pret Molla e Kuqe!

 

ME TY JAM MË I BUKUR

Me ty

jam më i bukur,

më i ëmbël.

Me ty

princ i lumtur Dardanie.

Mos ma lësho dorën.

Vjen kanjusha e plepit,

na çon te reja e bardhë

për akullore sa kodra!

Mami s`na bërtet,

as babi,

unë ia tregoj

ëndrrën e mirë.

Nga andej me parashutë,

si pelërinë e liqenit,

lëshojmë akullore

për fëmijët e gjithë planetit.

Nëse ma lëshon dorën

S’mund të ndodhë mrekullia.