Gurakuç Kuçi: Sindromi i Stokholmit në konferencën e Mitrovicës

Reagim ndaj Konferencës së Mitrovicës: Shpalosja e narrativave të njëanshme dhe mospërfillja e perspektivës së Kosovës

Sot mora pjesë në një konferencë të organizuar nga TV Mitrovica dhe të sponsorizuar nga ambasada suedeze, e cila kishte për qëllim diskutimin e “Implementimi i planit Evropian (Franko-Gjerman) – roli i politikanëve, intelelktualëve dhe gazetarëve për opinion publik të favorshëm në Kosovë”. Megjithatë, përvoja më la thellësisht të zhgënjyer.

Megjithë pritjet rreth fjalimit tim të planifikuar, m’u mohua mundësia për të kontribuar nën pretekstin e kufizimeve kohore. Megjithatë, zhgënjimi im nuk vjen nga mosdhënia e fjalës, por nga trajektorja alarmante e konferencës. U bë e qartë se ngjarja në fakt ishte rrëmbyer nga zërat serbë, duke e paraqitur Kosovën si autorin e vetëm të shkeljeve të të drejtave të njeriut.

Në mënyrë tronditëse, Rada Trajkoviç e krahasoi kryeministrin Kurti me famëkeqin Slobodan Millosheviç, ndërsa një politikan i ri serb, së bashku me Vlora Oroshin, propagandoi nocionin se forcat e armatosura të Kosovës përbëjnë një kërcënim për komunitin serbe. Edhe ata që pretendonin se ishin kritikë ndaj Vuçiqit dhanë deklarata mizore kundër Kosovës, duke lënë në hije çdo mundësi për kundërshtim apo dialog.

Ndërkohë, Serbia vazhdon të frikësojë Kosovën përmes kërcënimeve të përditshme të pushtimit ushtarak, arrestimeve të padrejta të shqiptarëve nga Kosova dhe Lugina e Preshevës dhe shkeljes së paturpshme të marrëveshjeve me Kosovën. Çuditërisht, konferenca e pikturoi Serbinë në mënyrë të pashpjegueshme si viktimën e vërtetë, duke përjetësuar një narrativë të shtrembëruar.

Për fat të keq, e gjej veten në mosmarrëveshje të thellë me shumicën e folësve të konferencës, të cilat qartazi synonin t’i jepnin dominimit të perspektivës serbe. Duke shpreh respekt për organizatorët shpreh besimin tim se konferenca, përveç daljes jashtë temës, demonstroi njëanshmëri të dukshme kundër Kosovës dhe kjo nuk u ndalua nga organizatori.

Distancohem pa mëdyshje nga çdo qëndrim i shprehur në konferencë dhe nuk mbështes asnjë fjalim apo konkluzion të nxjerrë, përveç atyre të ambasadorëve të huaj që e mbrojtën me guxim Kosovën mes paragjykimeve mbizotëruese. Është zhgënjyese që një ngjarje që synon të nxisë dialogun dhe mirëkuptimin, në vend të kësaj përjetësoi narrativa të shtrembëruara, duke mbytur mundësinë për një diskutim të balancuar mbi zbatimin e planit evropian.