Izet Shehu: EDHE NDRITEM, EDHE VUAJ…

 

Kurmi im në zhar e flakë,

Syri im qiell i përmbysur.

Tigra zjarresh pak nga pak

Ndukin pyllin tim të ngrysur.

Shpirti im ngadalë përzhitet,

Dallgë drite në të shuar.

Ja, shikoni si po rritet

Një pyllnajë e praruar!

 

Dallgë drite, dritë dallge

Zgjohu rrotullamë e madhe!

 

Shenjti im i masakruar,

Dora që s’e putha kurrë,

Mal me zemra, pyll me duar

Kërcëllimë fajkoi mbi gur.

Shihni si po digjet flakë

Pikëllimi im farmak!

***

Tigrave s’u bëkam ballë,

Zjarret s’mundem dot t’i shuaj,

Bëhem dritë e bëhem dallgë

Edhe ndritem, edhe vuaj…

Dhe thërras: o njerëz, ju dua,

Lermëni pak vend dhe mua!