Ibrahim Vasjari: Ekstazë verbërie

Haxhi Qamil teknefezi,

Helm e vrer mbushur thesi,

S’na u ndave brez pas brezi:

As flamurin, as shkabën.

Dum Babën, dum Babën!

*

Me brekushe, me kobure,

Me tamtam e me tambure,

Tufa shkarpash u vë flakën:

As flamurin, as shkabën.

Dum Babën, dum Babën!

*

Dhe pas vdekjes ke maraz

A të ndjekin qorrat pas.

Që çdo njeri të bërtasë:

As flamurin, as shkabën.

Dum Babën, dum Babën!

*

Qorri fle, apo nuk fle,

Errësirë e ka gjithnjë.

Në një tel tingëllon harpën:

As flamurin, as shkabën.

Dum Babën, dum Babën!

*

Po kur koha pjell një tjetër,

E hedh poshtë Babën e vjetër.

Vdiq Baba, rroftë Baba:

As flamurin, as shkabën.

Dum Babën, dum Babën!

*

Mbirë ngado kjo farë hithësi,

Nëpër terr qorrat kuisin:

Flakni gunën, flakni kërrabën!

As flamurin, as shkabën.

Dum Babën, dum Babën!