Neviana Shehi: ARDHJA BIBLIKE

 

Ajo ecën në mbretërinë e mendimeve të saj

me një hark të ëmbël buzëqeshje dhe dy sy

që të hutojnë.

 

E veshur me mbrëmje dhe çudinë që të ngjall

prania e rrallë e një gruaje.

 

Trup i bukur

sy të shkruar

Afroditë dhe Venerë

një grua si ajo zbret në tokë

për të sunduar botën si zanafillë

dhe si vijim.

 

Mbrapa saj pason një heshtje

pemët

lulet

psherëtijnë.

 

Një qytet që harron veten

mund të mbetet dhe pa frymë

edhe lumi që pak më parë

shushurinte indiferent

tashmë e ndjen se e ka për mburrje

të përkulet para saj.

 

Hark i ëmbël buzëqeshje

zemër zjarri që prushon

qiejt i kthen në harqe guri

dhe çdo varkë e shndërron në mjellmë.

 

Këtu rrallë ndodhin mrekulli

dhe patjetër ky është faj

ndoshta kur po e çonin në Golgotë

Krishti ka menduar

edhe për ardhjen tënde të mëvonshme.

 

Jo më kot gjithë rruga dridhet

dhe askush sytë s’t’i heq.

 

Verbimi dhe drita kanë dalë nga një bërthamë

grua me trup prej harku

dhe zemër që udhëton.

 

Nesër që të gjithë

prej teje do të ndihen sikur s’janë

gjithë shtëpitë

kat më kat

do të mbushen

me mallin tënd.

 

Prapa teje vjen dhe ai

mëkatar

shenjt

dhe mëkat…