Astrit Lulushi: Utnapishtim

Utnapishtym është një nga personazhet protagonistë të miteve të përmbytjeve të Lindjes së Afërt, duke përfshirë Atrahasin, Ziusudran dhe Noen biblik. Megjithëse çdo histori shfaq veçoritë e veta dalluese, shumë elementë janë të përbashkëta për të katër versionet.

Utna-pishtym është në mitologjinë e lashtë të Mesopotamisë, mijëra vjet përpara Noes. Ai u porosit nga perëndia Enki (Ea) të krijojë një anije gjigante që do të quhej Ruajtës i Jetës, gjatë një përmbytjeje që do të zhdukte gjithë jetën në Tokë.

Anija Mbrojtësi i Jetës ishte prej druri të fortë, që rrezet e diellit të mos depërtonin dhe me përmasa të barabarta në gjatësi, gjerësi dhe lartësi. Dizajni i anijes supozohet se ishte vizatuar nga Enki, dhe korniza e arkës, e cila u bë në pesë ditë, ishte 200 këmbë (61 metra) në gjatësi, gjerësi dhe lartësi, me një sipërfaqe prej një hektar. Pjesa e brendshme e arkës kishte shtatë kate, secili kat i ndarë në 9 seksione. Anija përfundoi plotësisht në ditën e shtatë. Hyrja në anije u mbyll pasi të gjithë kishin hipur në të.

Utna-pishtim gjithashtu kishte për detyrë të sillte gruan, familjen dhe të afërmit së bashku me mjeshtrit e fshatit të tij, kafshë dhe drithëra. Përmbytja e afërt do të zhdukte të gjithë kafshët dhe njerëzit që nuk ishin në anije. Pas dymbëdhjetë ditësh në ujë, Utnapishtim hapi kapakun e anijes dhe pa shpatet e malit Nisi, ku e pushoi anijen e tij për shtatë ditë. Ditën e shtatë, ai dërgoi një pëllumb për të parë nëse uji ishte pakësuar dhe pëllumbi nuk mund të gjente asgjë tjetër përveç ujit, kështu që u kthye. Pastaj dërgoi një dallëndyshe, dhe ashtu si më parë, ajo u kthye pa gjetur asgjë. Më në fund, Utnapishtim dërgoi një korb dhe korbi pa që ujërat ishin larguar, kështu u rrotullua, por nuk u kthye më në anije. Utnapishtim pastaj i la të lira të gjitha kafshët dhe u bëri një flijim perëndive.