Albspirit

Media/News/Publishing

Fritz Radovani: Pse vetëm Shkodra?!

 

 

Pjesa e X.

 

 

 

 

DON  NDRE  MJEDJA

(1866 – 1937)

1946

CILA ISHTE DETYRA E
SEKSIONIT KATOLIK
PRANë DEGëS Së MBRENDSHME Të
QYTETIT Të SHKODRES,

I VETMI N’BOTë?

-ZHDUKJA E  PERJETëSHME EDHE
EMNIT  Të  VDEKUNVE  PARA  1944.

SCODRA

 

 

                                            I.

 

O Tarabosh, i mnert, ndéja hyjnore,

            Ku, e rrebt, rrufenat Fromboja farkote,

            E e perzemruem’, gjyteteve mizore

            Pshtjell’ me shtergata e bumbullim’ i lshote.

           

            Andej mbi breshtat e mbi land’t pjellore,

            Qi rreze diellit per dëshir s’ pershkote,

            Ti soditshe gjarpnues neper fushore

            Kulmin e Drinit me qeti kah shkote.

 

            E kuvendshe me té madhnin’ e Ilirit,

            Ku t’ lir si shqypet neper bjeshk, banoshin

            Nipat e hyjvet Ilirjak’ e t’ robit.

 

            E n’ at zemer u knaqshe pa fé kobit.

            E u knaqshin hyjzit qi tinzisht veshtoshin

            Nper heshtime t’ pamatuna t’ ethirit.

 

 

 

            O dishmitar i shekujve t’ panjehun,

            Qi pershkove me sy gjind e ndodhina

            Si dhent blegtori kur, avit’ te trina,

            Vezhgon vathin e vet e rri tu’ i njehun:

 

            Difto si motit, prej hyjnis i ngrehun,

            Per kto vênde lakmues e kto krahina,

            Rrani nder treve hijeshue n’ çetina

            E badra t’ verdha me ata gjetht e prehun,

 

            Si nji popull me shpatë i armatisun,

            Ili fatbardh’, Ili qi blegtoresha

            Galateja perfitoi e Polifemi;

 

            E kjene shkuesa prej Olimpit nisun

            Bind fuqimadhi e Senton hyjnesha

            E dasmor i gjith zotave polemi.

 

 

                                     III.

 

            Difto si grigjen neper shpat kur lshote

            Me lkur’ harushet vesh’ e njesh’ barija,

            Gjith rrotull Krajës e ka merr Rumija

            Kumbim trokash mbi troje tingullote;

 

            E dhênt blegroshin neper dushk; gjiplote

            Gjellet nder megje siellishin me mija

            E t’ permállshme kundruell pallshin, e n’ shpija

            E nder peqina ‘j tjetrë gridh’ ushtote.

 

            Maje currave tu’ u pshtet’ me fyll shtogut

            E buz’ kronit barit zgaçen nen hije

            Kndoshin, e ndalej fluturimi i zogut.

 

            E i perkdhelun prej kang’sh, shpell’ e shkambije,

            Lête gjarpni i helmuem, e mjedis t’ logut,

            Ngrehun kryetin perpjet, vrote me shije.

 

 

 

            E ti smiren difto qi t’ perzêmruemit

            Hyji e Elades germoi, e jasht’ zakonit

            Dergj e rrenime grumulluen e t’ shuemit

            E nipave caktuene t’ Posejdonit,

 

            Se kah fundi i peqinave t’ Mallkuemit

            Shperthei kulsheder neper gryk’ t’ nji stonit;

            E si kokerr rrufejet, prej t’ aguemit

            Frombos vetueses ju perqasi fronit.

 

           

            T’ krokodilit mbas giaset, i flakote

            Me nji t’ njyme gjelbrore e t’ verdh’ gjith shtati

            E flak’ e kuqe neper sy i vetote.

 

            Krah i zjarrit’ bri stjetullavet i delte,

            E surfull turfullote e flak’ lugati

            Qi prej fushës per gjys’ malin e shkelte.

 

                                   

                                      V.

 

            E nji njegull nder male, e ‘j er’ qelbsinet

            E i vap’ e mnershme per gjith’ vend shperndahej,

            Ku nder lugje ma t’ rita e n’ pod rudinet

            Me t’ perjetshmen sherbel’ gjineshtra thahej.

 

            Mjedis t’ megjeve i shtangun, prej nalcinet

            Plandoset qjelli rrokollim, e rraheji

            E nderkryeme per tok’ delja bri trinet,

            E regji i shpevet prej trishtimit kjahet.

 

            E gjimoshin t’ zharituna blinishtat,

            E kjaheshin rreth krojet, e t’ trishtueme

            Ulkoja e trumat uluroshin naten.

 

            I molisun flakrote ushtari shpaten,

            E dneshin nuset per kunor’ t’ vorfnueme,

            E vjerr’ gjinit amtuer, disshin ferishtat. 

 

 

 

            Por qe prej shpellet, ku n’ qeti banote,

            U çfaq tat’ gjyshi Polifem, e drodhi

            Rrotllen e rynit qi mbi báll i ndodhi

            Vetem, shkellxore porsi hana plote.

 

            E i farmakuem prej mnijet turfullote

            Si harusha per zogj, e nji shit zgjodhi

            Nen máje t’ madhit Tarabosh, e e hodhi

            Kundra bindit, damtuer qi kobe lshote.

 

            Fishklloi ajri per rreth, e bumbulluene

            Rrethas permnershem malet, e, si zdapa,

            Shkulmat e Drinit pezulli u çuene.

 

 

            E larg ushtoshin lugjet e Peshtrikut,

            E porsi t’ shtyeme prej fortun’s,permbrapa

            Rrokolloheshin val’t e Adriatikut.

 

           

                                     VII.

 

            Uluronte prej dhimet e perplasun

            Nder balta t’ Buenës, ku fillon koliku,

            E terbuemja kulsheder, tue ju qasun,

            Stonit t’ perparshem qi kish xan’ kreshniku.

 

            Por i veshej prej majavet i rrasun

            Nji breshen qetash, si nji rê çeliku

            Qi lumbardhat flakrojn’ n’ ma t’ idhtin t’ hasun

            Qi ka me anmikun e terbuem anmiku.

 

            E mizoren perfundi ‘j mal sa qiella

            E nêlt e shtrydhi per gjith an’sh, e ngeli

            Aq e madhe per bind u çue gomilla.

 

            E zbriti s’ neltit, buzen n’ gaz, e shkeli

            Polifemi mb’at suke, e n’ zane t’ kthiella,

            “T’ Ilirijes, kumboi, “a ktu temeli.”

           

 

                                     VIII.

 

            Kumboi njitas nder malet Ilirike

            E nder fushore t’ b’ gatuna n’ grunaje

            Zâni i kasnec’ e e ‘j brohori jetike,

            Qi jehona perdridhte mâje n’ mâje

 

            E thirrte Kodri: – O djelmëni kreshnike

            Me dhên gur e permend’ leni n’ bungaje

            Spatat e ngulme, léni tok’ t’ fisnike

            E léni berret qi kullosin n’ zaje;

 

            E hiqni thekshem kah i t’ parve a shkámbi,

            Ku n’ vetina perher’ Fromboja dëfrehej,

            Se nji t’ rejes seli po i shtrohet lâmi.-

 

            E permbi suken mrekullore u njiti,

            E t’gjytetit mbretnuer rrethin, ku t’ ngrehej,

            Me gjak t’ kulshedrés tu’ e vizat’. Shetiti

 

                                     IX.

           

            Prej krahinet kú i mûjshem Labeati

            Banon me shqype, e ku perté, e Parthinit

            Kullot grigja e mrizon Autarijati

            Berret e láme neper ujna t’ Drinit;

 

            Porsi çuna t’ nji shpis qi fton i jati,

            Avulluesa sinjoreve t’ Shkodrinit

            Ju veshne Ilirsit me hiti, ku fati

            I atmes ma t’ lergun ja perkrahte fqinit.

 

            E kndoshin çetat tui u zbrit’ , e ushtoshin

            Fush’ e lugje t’ gjelbrueme e shéna e prroje,

            N’ brohorijet t’ ushtris kur n’ pun’ u lshoshin.

 

            E ‘i popull i pafar’ rreth suket vlote,

            Porsi shemet e bletve neper zgjoje,

            Tuj ngreh’ shka naten hyj mizuer do t’ rrxote.

 

 

            Ngri prej mneret t’ çudimeve s’ vetove,

            E permbledhun rreth malesh Ilirija:

            E t’ Shuguruemit e Bindit, n’ uzdaj plote,

            Shqyrtoshin shortet si ju nepte dija.

 

            E pvetshin t’ shpardhit, qi per an’ mbretnote,

            Gjethin kuvénd’s me dshir e neper vija

            Zanet e rrgjanta qi Sentona lshote

            E val’t qi luente e Posejdonit hija.

 

            Por i trúmun Dodonasit nuk flitte

            Shpardhi n’ bungajet, e nuk bzâte rrjedha

            Me tingllime t’ argjanta per kah rrshitte.

 

            Ankim prej qiellet t’ Ilirjakve s’ ndihej,

            As e flladit ndivnues s’ ankohej dredha:

            Por paq’ i kandshëm prej Hyjnijet shifej.

 

  1.  

 

            I madhnueshem shkelzete bregut t’ Drinit,

            Prej mermerit katruer t’ dhenun, prej arit

            Xhixhlloj’s nen rreze qi pershkrepshin s’ parit,

            Tempull i ngrehun hyjnave t’ Elinit.

 

            E mbarshtrojsit e Zeusit n’ petka linit,

            Stolisun kryetin me kunora larit,

            Ndezne kémcat rreth lternavet per s’ mbarit,

            Tuj ftue t’ idhnuemit hyjenor’t e fqinit.

 

            Kersitte kêmi mbrenda kup’s s’ prarueme:

            E shkul tu’ u çuemun, neper qiell t’ faltores

            Tymi i erkândshem fjolla fjolla hypë.

 

            Gjimoi moti ne e rrmakt, e zâne t’ mbulueme

            Shungulluene prej s’ neltit t’ nji dritores:

            -Aferdita per fli Rozafen lypë-.

 

 

Shenim F.Radovani:

“Juvenilia” e Don Ndre Mjedjes asht botue nga shkrimtari Mark Gurakuqi.

Ribotimi i poezisë asht ba nga ana ime në pervjetorin e Don Ndre Mjedjes.

Poezia Scodra që i kushtohet Shkodres, asht nder kryeveprat e Mjedjes.

Ajo xen vend edhe në thesarin e dialektit të Gegnishtes.

Shkrimtari Mark Gurakuqi thekson: “Vlera letrare e artistike e veprës së Mjedjës asht e madhe”. Gja per të cilen sot, duhet t’i jemi mirnjohes edhe Profesor Mentor Qukut per thesaret që na ka lanë per Don Ndre Mjedjen.

 Melbourne, 4 Gusht 2023.

 

Please follow and like us: