Odise Kote: E diel Ballkani…

 

Kambanat e meshave tingëlluan kaq fort,

sikur vinin nga bota e përtejme,

zëra të ngjizur në zjarr e pezm.

Kryepeshkop’ i botës shqiptare,

At Arthur Liolini

po ngjitet lart tek zotat,

Amen.

E diel.

 

Tokave të Ballkanit,

buzë greminave,

buzë humnerave,

rrënojave të trishta, skajeve tē lumtura,

mbuluar me dafina,

mbushur me varreza plot lagështirë.

Rrëshket i papenguar, sovran,

Instikti vjetran i hakmarrjes.

Medet.

E diel.

 

Qiejve, të veriut në Kosovë,

trumba – trumba ikin,

në korridoret e lejuar,

ikin, ikin zogjtē shtegëtarê,

ikin lejlekë.

Bën ftohtë. Bêrrr bërr.

E diel.

 

Diçka ështê kalbur atje në Serbi,

do thoshte Sheakspeare*,

që zbeh inteligjencën e shefit të Europës,

Zhozef Borrell,

e pakuptuar, gjithaq,

bën hapa të çuditshëm mbrapsht.

E diel.

 

Kokolepsur shekujve,

bashkim i përsosur të kundêrtash,

ende tē paprekur,

makthet, mitet dhe erërat.

Drejtimiin erës mbase s’ia ndryshojnë dot,

por mund të rregullojnë velat…

 

Mbi shkrepa stuhish

ende fryn, gjakon e këlthet,

sharkia, lahuta, tupani.

 

E diel.

E diel Ballkani…

 

* W. Sheakspeare – Sinonim politik. Njê shtet që jeton me vesin, mbi krim.