Tri poezi nga Selaudin R. Guma
Sergej Esenini
Do t’i marr vargjet e tua
Do t’i marr e s’ti kthej më
Do thur ëndrra përmbi ëndrra
Herë me thirrma, herë me zë.
Do t’i gjej fjalët magjike
Që dhe lotin bëjnë të qajë
Do ndërtoj kështjellë me gërma
Për vete dhe botën mbarë.
Do end zemrën shtigje-shtigje
Do mbyll shpirti tej e skaj
Do t’i heq ato Kumrisë
Do t’i kthej në guguvajë.
Do rrëmbej rrokjet, fjalët
Të thur ëndrra për një ëndërr
Që s’i bën dot askush tjetër
Veç frymëzimet e poetit.
Do ti mbledh muzat e tua
Lart në qiell vargje shkruar
Ti vendos butë-butë në letër
Se ti je i paharruar.
1.10. 2016.
S’ke zemër
Ku ke zemër ti që të falësh
Thashë e theme të nxjerra firifiu
Fjalë dhe shprehje të pathënë kurrë
Të stisura si në përrallat e Rumiut.
Ku ke kurajë ti të ulesh në kuvend
Të sqarosh fjalët që s’janë thënë
As për ty, për mua dhe dikë tjetër
Fjalë që vrasin se janë të rënda.
Ku ke kurajë ti të mbash shoqërinë
Ajo s’pranon lëmoshë e mëshirë
Po dashuri të pastër, të sinqertë
Ajo që vjen nga zemra prej hyjniut.
Merre shtrua mikja ime që ndrin si ar
Mos u nxi si yll këputur nga qielli
Që digjet me kërcitje atje në grykë të honit
Avij lë nga prapa që kthehen në ëngjëj.
Në ëngjej jnë kthyer me mijëra zambakë
Dhe vjollcat të bukurat lule gjithashtu
Ca rrinë në qiellin e verdhë lart
Të tjerat në qiellin poshtë blu.
- 9. 2017.
Molla dhe Eva
Për një mollë që kafshoi Eva
Marrë nga pema e Amazonës
Zoti na lëshoi stuhitë
Derdhi helmin përmbi tokë.
Ra nga qielli xhelozia
Na u thyen dashuritë
U fut në qelizat e gjakut
Hem te burrat, hem të gratë.
Evë moj qofsh e bekuar
Bukur luajte ti me mollën
A s’ta dha zoti tundimin
Të provoje të ndaluarën.
Nuk të provokoi vetë zoti
Edhe ëngjëll, edhe djallushkë
Të vije në provë gjithë botën
Ç’mund të bëjë një grua për burrë.
Ca me flokë pis të zeza
Ca gështenjë, kaçurrela
Ca të drejta, ca si rrodhe
Ca të ngjyera në hënë.
Ngjyra e hënës më e mira
Si mëndafsh në Indokinë
Me fijet e saj të arta
Si fliriri mbi tendinë.
Sytë porsi diamantët
Që ndrijnë si yj në ballë
Buzë të kuqe si rubini
Gusha, fildisht shumë i rrallë.
Trupin porsi të delfinit
Zërin porsi gardalinë
E qeshura, puhizë ere
Hapi, flutur, shumë i lehtë.
Eh moj Evë e bekuar
Ia leve trupin me vesë
Pse si bëre edhe krahë
Të vinte si pëllumbeshë.
Për një mollë që hëngri Eva
Marrë nga pema në Amazonë
Dashuri e xhelozi
Shumë në jetë do të rrojnë.
- 12. 2016.