CASA CITÉ, 1947/TË PERSEKUTUAR APO TË VRARË NË SHQIPËRI NGA REGJIMI KOMUNIST

Nga Aurenc Bebja*, Francë – 31 Dhjetor 2023

“Casa cité” ka botuar, të dielën e 16 shkurtit 1947, në faqen n°4, një shkrim me të dhëna të hollësishme asokohe mbi persekutimet dhe vrasjet fetare në Shqipëri nga regjimi komunist, të cilin, Aurenc Bebja, nëpërmjet blogut të tij “Dars (Klos), Mat – Albania”, e ka sjellë për publikun shqiptar:

Komunizmi shktatërrues, i përpiluar nga doktrina e urrejtjes, mbulon me gjak vendet ku është vendosur

Persekutimi fetar në Shqipëri

Në Shqipëri, persekutimi vazhdon pa pushim ndaj çdo gjëje katolike, njerëz dhe vepra. Prifti i Tiranës u arrestua për fshehje të parave që synonin të siguronin nevojat e priftërinjve në nevojë. Në fakt, qeveria ka ndërprerë të gjitha subvencionet për klerin katolik, ndërkohë që vazhdon të mbështesë komunitetet myslimane dhe ortodokse. At Mehkalla, një jezuit, u burgos sepse kishte mbledhur fonde në favor të viktimave të përmbytjeve të tetorit të kaluar.

Një tjetër jezuit, At Mark Harapi është në burg sepse është vëllai i At Anton Harapit, françeskan, që u pushkatua pak muaj më parë. Prifti Gjon Pantalija, gjithashtu jezuit, u burgos për arsye të panjohura. Imzot Nikollë Deda, nga dioqeza e Sapës, është në burg për shkak të keqardhjes për fatin e vëllait të tij, një ish-kolonel, i cili vdiq në qeli si pasojë e torturave. At Thomas Laca, delegat i kryepeshkopatës së Shkodrës që nga vdekja e kryepeshkopit, u burgos pa ditur arsyen e arrestimit të tij. At Luigj Pici, i cili kishte guxuar të mbronte priftërinjtë Fausti dhe Dajani, të pafajshëm por të pushkatuar sepse ishin jezuitë, kishte ikur për të shmangur më të keqen, u zbulua dhe u dënua me vdekje.

Komunitetet katolike uniate të Elbasanit dhe të Korçës panë pastorët e tyre Papamihali dhe Trebicka të burgosen. Në Shkodër, tetorin e kaluar, u shuguruan tre priftërinj : disa ditë më vonë, njëri prej tyre u burgos dhe dy të tjerët u detyruan t’u bashkohen Forcave të Armatosura Shqiptare. Motrat Stigmatine të Shkodrës u dëbuan nga shtëpia e tyre. Priftërinjtë duhet të përmbahen nga çdo predikim, nga frika se mos i shohin fjalët e tyre të shtrembërohen dhe të burgosen. Madje, në vende të caktuara, pranë rrëfimtarit vendosej edhe roje, nga frika se mos keqpërdorej politikisht rrëfimi!

Shkurtimisht, rezultatet e këtij persekutimi janë si më poshtë:

·       3 priftërinj  françeskanë të vrarë në befasi gjatë lëvizjes partizane, 2 të tjerë të pushkatuar “ligjërisht” dhe disa në burg;

·       2 priftërinj jezuitë të pushkatuar dhe 5 në burg;

·       4 priftërinj shekullarë të vrarë dhe rreth dhjetë në burg;

·       1 seminarist i vrarë dhe disa në burg;

·       seminare, shkolla të ciklit të ulët të drejtuara nga besimtarë, çerdhe, të mbyllura;

·       fetarë e fetare të dëbuar nga institucionet e tyre dhe të privuar nga gjithçka;

·       shtypje e aksionit katolik dhe ndalim i klerit nga ushtrimi i çfarëdolloj veprimtarie jashtë kishave.