Embro Zholi: Nënës

1.

Erdhëm nënë të të takojmë

Ç’është ky gjumë që të ka zënë

S’të mjaftuan dyzet ditë

Ti pa ne, e ne pa nënë.

 

Si të ikim në shtëpi

Vetëm si mund të të lëmë

Nuk na the ç’nevoja ke

Ke pas ftohtë apo ç’ke ngrënë.

 

Si s’na the një fjalë, o nënë

Si s’na pe njëherë me sy

Mallkuar qoftë ajo ditë

Që na ndau ne me ti.

 

Siç ke lënë amanetin

Në fshat do vimë ngahera

Po kush do na presi vallë

Kush do na dali te dera?

 

Ikim me kokën nga pas

Vendi yt lulembuluar

S’kemi ndjerë dhimbje sa kjo

Që ikim pa të takuar…

 

2.

 

Nënë e dashur u mbush viti

Që s’të kemi parë me sy

Vijmë në fshat për të takuar

Ti nuk ndodhesh në shtëpi.

 

Thonë se mund të jesh nga vajzat

Thonë se mund të jesh te djali

Ikim dhe atje pa shpresë

Na ka djeg e pikur malli.

 

Pse ka mbyllur gojë shtëpia

Të të thotë: Dil te dera

Të na përqafosh e shtrenjtë

Siç ke bërë me ne ngahera.

 

Në shtëpi çdo gjë e ftohtë

Dallëndyshet nuk vijnë më

Pa ti jeta nënë e dashur

Unë mendoj se s’është asgjë.

 

3.

Mendojmë se vdekje s’do kishte

Sidomos vdekje për nënat

Jetë e mbrapshtë kjo pa ty

Çdo gjë ta bën me inat.

 

Te krevati ku ti flije

Jemi shtrirë të gjithë me radhë

Të ndjejmë aromën tënde

Të nxjerrim të madhin mall.

 

Si më i vogli tënd

Mbase të kam dash më shumë

Kur të flas të më besosh

Për ti lotë janë dedhur lumë…