Rudina Muharremi Beja: BIJË!

Bija ime,

do të doja të banoja brenda syve të tu

vështrimit tënd me flatra drite

gurgullimës që shpirtin më njom,

si shiu tokën e etur,

…sa të kam pritur!

Frymë e frymës sime

Shtrij krahët në një përqafim

kur shputat të të digjen prej mallit,

si një ylber shumëngjyrësh,

ngazëllimthi vrapo lëndinës jetë

pa frikë,

gjurmëve të së nesërmes,

lundro oqeaneve, qiejve të ri

e me duart e buta,

eja,

eja e flokët prekmi përsëri.

O bijë,

vështromë me sytë e tu të kthjellët

e dashurinë falma të mëndafshtë

me ty gjithë botën kam

s’më duhen fjalë,

qëndro si dielli në shkëlqim

jepmë dritë

si rrezja që çel në agim

e me flakërimën e buzëqeshjes tënde ndizmë,

o lulja ime,

o lumturia e çdo stine!

Merrmë përdore pranverë e shpirtit tim

pasqyrim i mijëra diejve,

psalti im,

e kur shpirti të më jetë lodhur

lërmë të shkoj,

dhe ti shko udhës tënde

me mallin ruajtur në shteg qerpikësh!

Please follow and like us: