Astrit Lulushi: Krijim apo evoluim

Si e shohin shkencëtarët evolucionin? Pse e konsiderojnë krijimin si joshkencor?Shkencëtarët përgjithësisht shpërfillin kreacionizmin për 2 arsye: nuk është i vërtet dhe mund të konsiderohet si antiteza e saktë e shkencës – antishkencë, thonë ata. se parimet e shkencës janë të drejtpërdrejta – shkencëtarët bëjnë vëzhgime për diçka që u intereson, formojmë hipoteza bazuar në vëzhgimet e bëra dhe më pas hartojmë teste për të vërtetuar ose hedhur poshtë këto hipoteza. Bazuar në rezultatet e mara, i gjithë cikli fillon përsëri.

Kreacionizmi, nga ana tjetër, fillon me një përfundim të bazuar në bestytni, mite, legjenda dhe më pas përpiqet të gjejë fakte që mund të përkulen ose manipulohen për t’iu përshtatur përfundimit të dëshiruar. Faktet që nuk përshtaten thjesht injorohen. Kjo, thonë shkencëtarët, jo vetëm që është anti-shkencë, por është gjithashtu një proces që nuk mund të çojë kurrë në ndonjë njohuri.

Arsyeja e dytë pse shkencëtarët e injorojnë kreacionizmin e Tokës është i gabuar. Shkencëtarët mund të mos kenë nisur të hetojnë kreacionizmin, por njerëzit kanë zbuluar shumë për universin, planetin ku jetojmë, bimët dhe kafshët që jetojnë këtu (përfshirë veten tonë).

Ideja se Toka (dhe në të vërtetë i gjithë universi) u krijua në një format thelbësisht të plotë dhe përfundimtar, vetëm disa mijëra vjet më parë kundërshtohet qartë nga një mori faktesh. Nuk ka as mundësinë më të vogël të besueshme që mund të jetë e vërtetë.

Atëherë, pse shkencëtarët kundërshtojnë me ngulm diçka që është kaq e qartë e rreme, ndërsa shumë njerëz vazhdojnë të promovojnë një ide “të gabuar”?

Është mosha e re që e bën shkencën të zjarrtë e të papërmbajtshme, përballë lashtësisë e traditës së ngulitur e të paluajtshme. Jo të gjitha që thotë shkenca janë të qëndrueshme.