Bledar Koçi: NJË GRUAJE…

Brazdave të dhimbjes

Pērzishēm

Ti mbjell trëndafila,

Lufton pareshtur

Vringëllimash

Buçimave të shpirtit.

Liqejve, syve të tu,

Mbytet dhe pikëllim i fundit

E ngjall një shpresë

Oaz shkretëtirash…

Oh, ç’forcë!

Kjo zemër gruaje,

Me duar të hajthme

Përmes trëndafilash.