Meti Rexhepi: PËRSIATJE MBI MAJA BORE
Cikël poetik
LEXIMI I GURIT TË ALPEVE
i shqyen shtrëngatat dhe mbetet i tëri i lëmuar
asht në mishin e shkriftë të dheut
që duke rrëfyer kohërat gurëzohet
mendjet e gurta gurin e pëlcasin
e vendosin poshtë si shtratin
të besueshmin e bartjes së peshës
nuk bartet rëndesa pa sivëllezërit e vegjël
porse e latuar nga dora e mendjes
do të dijë t`iu përshtatet shekujve
t`ua gjejë hiret e butësisë për lidhje të forta
e forta me të butën dhe koni major lartësoi plisin
lidhja e forconte skeletin në furtuna
aty frymoi dhe mendja e pajtimit latues
ajo e Maestros që ia lexonte shkrolat e damarëve
të gurit mbi të cilat do të ngriheshin muret e ngrehinës
binte çatia trarë kalbur por me themelin e pa lëkundur të frymës
*
ai që fliste me gurin ishte plaku dhëmbë-rënë
guri i kishte thënë:
jam poshtë në çdo lartësi
dhe në çdo anë
në vendin tim të durimit gjithnjë
po m`i lëvizët sivëllezërit nën mua
bërthamës së tokës
i trazohet qulli i llavës
ajo prejardhje e harruar
*
nën sytë e majës së konit vështrohet rrëshqitshëm
si rrëshqasin hareshëm rrëshqitësit faqe-kuq
mbi jorganin që ua shtronte
derisa të mos e shqyejnë gjuhët e flakës
zjarrvënësit
të bardhin jorgan nën perden e ozonit
PRAZ DE LYS – FRANCË; më 24 mars 2024.
MADHËSHTIA E KANOSJES
mbi majë piramide bien tela shiu të zgjatur
kjo piramidë shkëmbore është vertikalisht e prerë
shtrembër shirat zgjasin ose shkurtojnë telat
pothuajse do të bjerë e zhveshur
kishte përzënë shkurret që t`i duken muskujt
nuk lejoi t`i lëshonin rrënjë për lëmimin e gjymtyrëve
apo gërryerjen e fytyrës
deshi dhe mbeti fytyrë e rruar e pastër
ishte ngjeshur me shtresime vakërrime flije
kryqëzoju po deshe të ngjitesh në atë kanosje
deri kur do të jetë e paepur
kundruall rrëkeve të telave të shiut të hekurt
pa jetën time e masin shekujt
tashmë ishte akt i një të harruare
si kishte dalë prej lëngatës llavë
e ngurtësuar për t`u forcuar dhe
lëngu ujor i zbutë e tëhollon damarët
rrëketë mbi muskuj ia brejnë krenarinë e egër
por ajo vijon të shfaqet e freskët pas bashkave të mjegullës
madhështi egërshane harrestare e pikës dhe e rrezes
nën këmbë i vegjetojnë kopshte e çati
gjithnjë të pajtuar me kanosjet
madhështi e një hije vigane
ec e gjeje një shoshë te Zoti për shoshitje të asaj rëre
Thones, fund-marsi 2024.
DIL E ÇIL LULE TË SHPIRTIT
Dil nga ai zhguall hezitimesh
që të majmën e u bëre kaba
apo invalid dyshimesh
i ke mbyllë ndjesitë fyshtave të butë të indeve
dhomave me ajër të burgosur e u zë frymën mushkërive
rreth rrotullimeve të ideve shterpa sikur veja-vesë
dil
mos e prit zgjatjen e dorës së fshehtë
as për prarime stinësh
as prillin derisa t`i çel metaforat e luleve të egra
nën majat plis-bardha
se si të rri ajo kokë mes ngritje rëniesh
të valëve të gjakut prore
dil
çil lulet tua të shkrolave
bëju së paku një karafil
shijo këndshëm kthjelltësinë e lëngshme
njëzohu me shpërfaqjet e buzëve
puthjeve të ajrit të majës
dil gjithsesi
se mund t`i këputësh vargonjtë e lidhur në nyja
magjish pamundësie
shpërfill bidonin me ujin e nxehtë
të gomës shpinës nën këmbë vibron një gejzer
nuk do t`i presësh a do t`i riçojnë dhuntitë
ngjyrat në vetvete i ke
veçse gjeje vendndodhjen e shqisës
dil
dil edhe në rrënojat e një tume
e të një legjende sy-verbër e dhëmbërënë
vendos një gur në kalendarin e stinëve
teshat e bukura mos i ruaj do të jenë demoduar
bari mbi kokë të thinjet model thinjosh
reuma nuk ka sy por ka vesh
e para e ndien kristalizimin e pikës
erë-ëndjet bulëzimet e zverdhjet
ti shpalo pa i kapërcyer fletët e librit të jetës
dil në log
po mos iu dorëzo dijes mbi shtylla të avullta
të përshtypjes
të paska lajthitur sikurse dje mahnitja
pa ngurrime sot vrullshëm të mohuaka dinamika
dil
dhe mos iu shtang mësymjes
e ke dhe ti bukurinë tënde
jo vetëm dhimbjen
Përse më pyet:
a mund të përftoj nga shkrepjet
e armëve të mia metaforike
kundruall botës ngadhënjimtare
veçse mes përmes një pjellorie të ngastrës së pakët
dhe një maje plugu të kaltër
dil
lutjet e tua sapo formësuan
harkun rrotullor të zeros
ndoshta u mjaftove t`ua prekësh shqisat ëndjeve
mos të jesh një dru me gishta pandjesie
në pikë-prekjet e majë gonxheve
mbi pore lëkurë bore
mbi gjemba që i hap e shkrin harlisja
dil
tej asaj (rr)jete birash për dalje apo mbetje
sprovohu të këputësh pranga të ndryshkura paragjykimi
pritave të zëna andej mbulesave me të zeza të bukurisë
fito po munde mëshirën e Zotit të grabitur
ose statusin e invalidit
dil
dhe shtjere majin të tërin në arkivin e shqisave
e shqisat le të derdhen në ngastra të shpaluara
mbill vjel e pjek guxim majë mendje e plug lapsi kaltërosh
kalëro mandej le të pikojë mbi buzët tua të rreshkura
si luleshtrydhe lumturia
dil
vil gjithë ato barishte Shën Gjergji
për rruazat e baraspeshuara të gjakut
përderisa nuk i ka shtrirë kthetrat përpirëse
kuçedër e lustruar prej katrorësh betoni e pllakash qeramike
futi në shqisat e pa topitura Bleroret ekologjike
larg menysë së gatimit prej miellit ëndërrimtar
po bien kallinjtë e pritjeve të dhuntive
po bien e përpihen plasaritjeve prej frymës
ajo që sjell çmenduri
tashmë dil
e bëja fora frymës së stinës
THONES, mars 2024.
MAJA PIRAMIDASH
maja maja kontraste të forta lartësie
thellësisht përulës se s`kë ku i çon e ku t`i shpiesh
përmasat tuaja më lypin hiperbola e krahasime
majë mprehtat të ftohtat piramida
lartësia juaj përzgjedh ajrin
reshjeve mbi ju dhe shirave ua ndërroni ngjyrën
përse mos të jenë të bardhë shirat
kureshtjet na i merrni në bujtinat e shtëllungave
të hapura për rrëshqitjet e pamatura
nuk duroni mbi vete jorganë të trashë
shkundet shpina juaj e pjerrtë
e ngopur e reshjet vjellin ortekë
*
nëpër stinë vizatoni plisat
të plotë e të grisur
sikurse në beteja porse me krenarinë e paepur
le të jenë dhe të egër
butësia shkrihet
krenaria e majave është gjakim i papërmbushur
kur rrëshqet vetëdija rrëpirave të stihisë
kushedi ku mund të ngulesh
mençuria e zotërimit është t`i biesh rrotull
majat të parat të përballjeve
thyejnë shtrëngatat e acarta dhe gurëzohen
nuk ka se si festohet ngadhënjimi mbi ato
dhe i shohim si mistere të dukshme
i krijoi qulli i vlimit e i ngriti aq lart zemërimi
konikë për hapje hullish të kronikës
të gjitha moteve ua përjetësojnë ftohjen matje për ngjitje
*
nga llava e moçme ikanake
shqiponja me frymë krenarie
çerdhen e lidhjes e ngrehu në kreshta
ajo e sheh tjerrjen avullore e pëlhurës
cakun e gjahut dhe pikturat naive luginës
ngre vërshëllimën zvarrë sikur një shall të zgjatur
malit të madh
dy më të vegjlit tej bashkës mjegullore
egoja ekzistenciale hedh mëshirën si glasën në hon
zogjtë hanë njëri-tjetrin
njëri mbeti t`ia shijojë jetës të ëmblin fron
*
maja piramidash
ua vështrojmë madhështinë bukurinë e egër
ndoshta do të ishim më të egër
nëse do t`i lëshonit udhë mësymjes së egërsuar
gjakimin e prekjes suaj akëcili e shkëmbeu me gjak
dhe po të arrinte në atë majë Zoti e e madhërishmja nuk prekën
shih si u përjashtuakan shtat-ngjitjet e lisave e të pishave
porse nuk paska krenari të pathyeshme në univers
*
të thepisurat maja
korrikut e gushtit doemos do t`iu bindeni
do t`ua djegin plisat
e rrëzojë regjimin dielli
ai Zot i zjarrtë që tokën simotër
e merr në vatrën e vet të mos ngrijë
uji nën këmbë të rrjedhë rrëke
përrenjtë e malit si damarët e gjakut
t`i mbushin arteriet e lumenjve
pjellorinë e faqeve të tokës
e ëndje t`i falë kozmetikës
THONES, 1 prill 2024.