Ferdane F. Sahiti: M’KE PREMTU, NANË!

Ta kam thanë, moj nanë se madhështia

jote nuk mund të krahasohet me malet

E as bardhësia e shpirtit tënd me borën

E as fjalët e tua me ambëlsinë e mjaltës

Ti kalon çdo kufi

Oj, e bekueme me dashni.

Nanë, sante po du veç edhe nji herë atë za me ta ndi

Nanë, mfal por kam mbet si fëmijë i humbun në mes të natës

Asgja ma nuk po m’strehon këtë shpirt

të dalldisun.

Asgjë nuk ma qetëson këtë mendje të krisun

Nanë, m’ke premtu që nuk do më lësh vetëm në këtë botë të shpifun.