Astrit Lulushi: Test, Kuark dhe Torah

Thomas Edison

Thomas Edison administroi një test inteligjence me 146 pyetje për punonjësit e ardhshëm.
Thomas Edison kërkonte shumë nga punonjësit e tij dhe donte të siguronte që të punësonte vetëm individët më të ditur. Për ta bërë këtë, kompania e tij administroi një test të gjatë për të gjithë të punësuarit e mundshëm, që përmbante 146 pjesë të vogla në dukje të rastësishme. Kuizi përfshinte pyetje të tilla si: “Cili është kryeqyteti i Pensilvanisë?” dhe “Çfarë drithi përdoret në të gjithë botën?” Shumë njerëz që u intervistuan për një punë në kompaninë e Edison-it e quajtën testin si të pamundur për t’u kaluar. Edhe vetë djali i Edisonit, student në MIT, dështoi në provim, ashtu si Albert Einstein, i cili iu nënshtrua testit pasi u botua në gazetë. Pavarësisht kritikave, Edison e mbrojti pyetësorin si një domosdoshmëri, duke thënë se çdo mungesë memorie nga punonjësit e tij i kushtonte kompanisë 5,000 dollarë (afërsisht 86,000 dollarë sot).
***
Blloku ndërtues i fizikës teorike është kuarku, i cili është një lloj grimce dhe një komponent themelor i materies. Në vitin 1964, fizikani Murray Gell-Mann e dinte se ai donte t’i shqiptonte grimcat e tij të zbuluara rishtazi si “kwark”, por vendosi drejtshkrimin “kuark” pasi lexoi “Tre kuarkë për Muster Mark!” në romanin “Finnegans Wake” nga James Joyce. Ekzistojnë lloje të ndryshme kuarkesh (të njohur edhe si “shije”). Nëse jeni në Evropë, mund të hani edhe një pjatë me kuark, një produkt qumështi që njihet si “gjizë”.
Në fizikë, çdo nga një numër grimcash nënatomike që mbartin një ngarkesë elektrike të pjesshme, quhet ‘kuark’. Kuarkët nuk janë vëzhguar drejtpërdrejt, por parashikimet teorike të bazuara në ekzistencën e tyre janë konfirmuar eksperimentalisht.
Gjatë shekullit të 20-të, shkencëtarët zbuluan protonin, elektronin, neutronin dhe kuarkun.
Një mikroskop i zakonshëm nuk është aq i fuqishëm sa për t’ju treguar një kuark.
***
Qeniet njerëzore duket se kanë një prirje të natyrshme për të kërkuar rendin dhe simetrinë edhe në kaos. Ata gjejnë kafshë të fotografuara në retë që kalojnë, fytyra në rrezet e diellit që godasin xhamat e dritareve dhe figura njerëzore në formacione shkëmbore natyrore. Duke qenë kështu, është e natyrshme që ata të kërkojnë kode të varrosura në tekstet e lashta.
Zanafilla 1:1–4. Biblia Hebraike.   Katër shkronja, 50 shkronja larg njëra-tjetrës, duke filluar nga në vargun e parë, formojnë fjalën
Torah (shqip ‘të ra, të reja’, si një libër sjell informacion mbi krijimin e botës dhe historinë e hebraikëve.
Michael Drosnin, autor i The Bible Code dhe The Countdown, pretendon se ka zbuluar një kod sekret të fshehur brenda shkronjave dhe frazave të librit më të njohur në botë. Nëse është e vërtetë, implikimet janë tronditëse. Kjo do të thotë se një vetëdije e mbinatyrshme, ose, së paku, një entitet shumë i zhvilluar nga një qytetërim i lashtë qoftë në tokë apo gjetkë në galaktikë, kishte aftësinë për të parashikuar të ardhmen dhe u përpoq të paralajmëronte njerëzimin në një mënyrë krejtësisht përtej të kuptuarit aktual.