Astrit Lulushi: Histori e shkurtër e UFO-ve

Njerëzit kanë raportuar se kanë parë objekte fluturuese të paidentifikuara që nga kohërat e lashta.

Në Greqinë dhe Romën klasike, Plutarku shkroi për shtizat dhe mburojat flakëruese që lëviznin në qiell. Historiani Livy tregoi për një “flotë detare fantazmë” që shihej duke ndriçuar në qiell. Shkrimtari Julius Obsequens tregoi për sferat e arta të zjarrit që fluturonin nëpër ajër. Ndërsa në periudhën e Rilindje Evropiane, një UFO tregohet nê pikturën e Davincit ‘Jezus Krishti, Madona dhe Gjon Pagëzori’.

Megjithatë, vetëm kohët e fundit, ideja e UFO-ve, si tregues i jetës jashtëtokësore,  është vendosur në ndërgjegjen e publikut te gjërë – pavarësisht nëse besojmë ose jo në vizitat e alienëve.

Ka një argument racional për ekzistencën e specieve inteligjente në univers, përveç nesh. Megjithatë, kur bëhet fjalë për UFO-t, pyetja është nëse këto specie kanë kaluar në të vërtetë hapësirë kaq të madhe për të vizituar Tokën. Këtu gjërat ndërlikohen. Siç parashtroi shkencëtari Enrico Fermi në paradoksin e tij të famshëm Fermi, ‘nëse ka qytetërime të tjera të përhapura në të gjithë galaktikën, pse nuk kemi dëgjuar prej tyre?’. Shkencëtarët vazhdojnë ta trajtojnë këtë pyetje, me teori të tilla si “Filtri i Madh” (qytetërimet aliene kanë ekzistuar, por janë zhdukur) dhe “hipotezën e kopshtit zoologjik” (jeta jashtëtokësore ekziston, por po zgjedh të mos kontaktojë me Tokën).

Një tjetër arsye mund të jetë se vetëm ne i japin rëndësi Tokës, si rrjedhim edhe vetes, pasi globi duket sa një grimcë në universin pafund, ashtu si duket secili prej nesh mes 8 miliardë të tjerëve, pa marrë parasysh qeniet e tjera të planetit. Pastaj janë ufologët, të cilët argumentojnë se alienët janë tashmë këtu dhe UFO-t janë anije kozmike nga botët e tjera. Historia moderne e UFO-ve është, natyrisht, plot me detaje magjepsëse që kanë bindur shumë njerëz të besojnë se UFO-t aktuale të varietetit jashtëtokësor kanë vizituar Tokën dhe vazhdojnë ta bëjnë këtë. Sipas sondazheve të fundit, 42% e amerikanëve besojnë në UFO-të, dhe shumica prej këtij 42% besojnë se objektet fluturuese të paidentifikuara janë anije kozmike aliene që vizitojnë Tokën nga planetë ose galaktika të tjera. Këtu janë disa nga ngjarjet më të rëndësishme në historinë e UFO-ve – ngjarje që kanë ndihmuar të bindin shumë njerëz se alienët janë me të vërtetë mes nesh.

Më 24 qershor 1947, një pilot privat i quajtur Kenneth Arnold po fluturonte pranë malit Rainier në shtetin Uashington, kur pa nëntë objekte me shkëlqim dhe rrethor që fluturonin në formacion. Çdo objekt ishte rreth 100 metra i gjërë dhe secili fluturonte me shpejtësi rreth 2000 km në orë (afërsisht dy herë më shpejt se çdo avion i njohur në atë kohë). Shpejt, lajmi u transmetua nga Associated Press, që përshkroi shikimin e çuditshëm të Arnold-it të “nëntë objekteve të shndritshme në formë pjate.” Historia më pas shpërtheu në të gjithë Shtetet e Bashkuara, me termin ‘pjata fluturuese’. Pikërisht kështu, filloi epoka moderne e shikimeve të UFO-ve.

Dhjetë ditë përpara se Kenneth Arnold të shihte disqet e tij fluturuese, një fermer i quajtur  Mac Brazel dhe djali i tij po kalonin fermën e tyre rreth 80 milje në veriperëndim të Roswell, New Mexico. Ata hasën në një copë toke në shkretëtirë të spërkatur me shirita dhe pëlhurë të lehtë me pamje metalike. Të hutuar, ata u kthyen në shtëpi. Vetëm disa javë më vonë, më 4 korrik, ata u kthyen për të mbledhur mbeturinat – të vetëdijshëm për entuziazmin mbarëkombëtar të disqeve fluturuese që kishte filluar kohët e fundit – të cilat më pas ia dorëzuan sherifit lokal. Nga atje, gjërat u përshkallëzuan shpejt dhe çështja shkoi te komandanti i Forcave Ajrore në Fort Worth, Teksas. Më pas, Forcat Ajrore morën një vendim. Në vend që të pranonin natyrën e vërtetë të rrënojave – një balonë e rrëzuar e Forcave Ajrore që ishte pjesë e projektit të fshehtë Mogul – ata lëshuan një deklaratë të jashtëzakonshme për shtyp duke thënë se kishin gjetur një “disk fluturues”. Natyrisht, historia u përhap menjëherë. Forcat Ajrore shpejt u përpoqën të tërhiqeshin, duke deklaruar se në fakt ishte një balonë moti që mbante një objektiv radar, por dëmi ishte bërë. Deri më sot, teoritë e konspiracionit përshkojnë të ashtuquajturin incident Roswell, i cili në disa llogari është zbukuruar për të përfshirë alienët gri të rikuperuar dhe teknologjinë jashtëtokësore.

Pas shikimit të disqeve fluturuese të Kenneth Arnold-it, Incidentit të Roswell-it dhe bujës së përgjithshme rreth UFO-ve që filloi në fund të viteve 1940, Forcat Ajrore të Shteteve të Bashkuara nisën një hetim sistematik për objekte fluturuese të paidentifikuara. I njohur si Project Blue Book, ishte hetimi i parë në shkallë të gjerë qeveritar për UFO-t. I formuar në vitin 1952, projekti hetoi mbi 12,600 pamje të raportuara midis vitit 1947 dhe përfundimit të projektit në 1969. Shumica e rasteve u zbuluan se shkaktoheshin nga balonat e motit, gazrat, ngjarjet meteorologjike ose përmbysjet e temperaturës. Por më shumë se 700 shënime të Project Blue Book nuk mund të shpjegoheshin nga hetuesit.

Në një natë shtatori të vitit 1961, Betty dhe Barney Hill po udhëtonin përgjatë një rruge të zbrazët fshati në Malet e Bardha të Nju Hampshire. Gjithçka ishte normale, përveç një drite të çuditshme në qiell që dukej se po i ndiqte. Kur ata u ndalën, drita – të cilën Betty e përshkroi si një “disk rrotullues” – u afrua më shumë derisa ishte pikërisht sipër automobilit të tyre. Ata u larguan në panik, të hutuar dhe të shqetsuar nga përvoja, dhe kur arritën në shtëpi kuptuan se udhëtimi kishte zgjatur dy orë më shumë se ç’duhej. Dy vjet më vonë, ata më në fund folën publikisht për ngjarjen. Ndërsa interesi i mediave u rrit, çiftit Hill iu nënshtrua hipnozës, duke zbuluar detaje të mëtejshme rreth rrëmbimit të tyre të supozuar: një disk fluturues, qenie gri, tavolina metalike dhe hetime trupore. Historia u shndërrua në libër dhe më vonë në një film, i cili ndihmoi në përcaktimin e incidentit si rastin arketip të rrëmbimit.

Në vitin 1980, personeli i Forcave Ajrore të Shteteve të Bashkuara i vendosur në Woodbridge në Suffolk, Angli, pa një sërë dritash të çuditshme në pyllin aty pranë. Shikimet e para ndodhën natën e 26 dhjetorit. Kur rojet e sigurisë së Forcave Ajrore shkuan për të hetuar, ata panë atë që njëri prej tyre e përshkroi si objekt të kuq, oval, si dielli në një vend të hapur në pyll, i cili më pas u ngrit nëpër pemë dhe shkoi përsëri drejt bregut. Gjatë dy ditëve në vijim, ushtarakët u kthyen në pyll për të hetuar më tej. Ata gjetën gjurmë në tokë në formë trekëndore si dhe pemë të djegura dhe të thyera. Më pas, në orët e para të 28 dhjetorit, gjërat u bënë edhe më të çuditshme. Zëvendës komandanti i bazës përshkroi se një dritë vezulluese dukej se zbriste mbi të dhe kolegët e tij dhe se si tre objekte të shndritshme rrinin pezull pak mbi horizont, duke lëshuar herë pas here rryma drite poshtë në tokë. Incidenti i Rendlesham Forest, i referuar shpesh si “Roswell i Britanisë”, mbetet një rast jashtëzakonisht i çuditshëm – dhe një nga pamjet më të famshme të UFO-ve në histori.

Në vitin 2020, Pentagoni publikoi zyrtarisht tre video të shkurtra të UFO-ve të xhiruara nga avionët luftarakë të marinës amerikane që shfaqnin “fenomene ajrore të paidentifikuara” (“UAP” tani është termi i preferuar i qeverisë për UFO-t). Videot ishin publikuar më parë nga një kompani private, por kjo ishte hera e parë që Pentagoni e pranoi zyrtarisht ekzistencën e tyre. Natyrisht, këto video tërhoqën vëmendje të madhe mediatike dhe publike, gjë që e shtyu Pentagonin ta merrte më seriozisht të gjithë situatën UFO/UAP. Për herë të parë që nga Projekti Blue Book, u nis një hetim i madh, i cili kulmoi me “Raportin Vjetor 2022 mbi Fenomenet Ajrore të Paidentifikuara” të paklasifikuar. Raporti mbulonte 510 pamje të kataloguar të UAP nga degët e ushtrisë së Shteteve të Bashkuara. Prej tyre, 171 mbetën “të pakarakterizuar dhe të paatribuar”, me disa të përshkruara si demonstruese të “karakteristikave të pazakonta të fluturimit ose aftësive të performancës”. Sigurisht që është një kthesë intriguese e ngjarjeve, dhe njerëzit po shikojnë përsëri qiellin në kërkim të UFO-ve.