Astrit Lulushi: Mburrje
Edhe kur japim lajme të këqia, dukemi se mburremi. Në asnjë rast njeriu nuk duhet të sjellë vazhdimisht veten dhe “kulturën” e tij, sipas stilit të shumicës, në masën e të gjitha gjërave.
Ne do ta kishim përçmuar dhe do të mendonim keq për arsimimin e tij.
Vetëm kështu, ai do të ishte në gjendje t’i besonte plotësisht këtyre fjalëve për shkak të vetëdijes injorante, që mund të guxojë të dëgjohet.
Barbarizmi i sotëm na dallon nga barbarët e lashtë, sepse gjuha e tyre dallohen nga një tjetër…
Lëreni veten të zbuloheni – ju të vetmuar në ekzistencën e të cilëve besoj. Ju smirzinj, që vuani në vetvete nga prishja e makthit, qê për ju ishte ëndërr. Ju meditues që nuk mund t’i ktheni sytë me shpejtësi për të parë diçka ndryshe. O mendimtarë të lartë, për të cilët Aristoteli thotë se endeni nëpër jetë të lëkundur për aq kohë sa asnjë nder i madh apo Kauzë e lavdishme nuk ju thërret në vepra. Përmbahuni këtë herë nga kërkimi i strehimit në strofullat tuaja të dyshimeve të errëta.
Kur të dilni për të luftuar me zotësinë tuaj të plotë, cili prej jush nuk do të gëzohej duke parë lajmëtarin që ju mblodhi?
Për shkak të një teprice të saktësisë, në formën aktuale është shumë e shkurtër, rrjedhimisht e quani mashtruese. A nuk e dini çfarë dëmi po i sillni brezit pasardhës, duke u mohur atyre gjërat që duan dhe i kuptojnë, jo të dëgjojnë zhurmat tuaja.
Please follow and like us: