‘Rrugëtimi’, libri i parë poetik i Gane Ahmetit

E padrejta

 

Ti kurrë nuk do ta kuptosh

që ke bërë një të padrejtë.

Ti kurrë nuk do ta kuptosh

dëmin që i ke shkaktuar dikujt,

deri sa t’ju bëhet e njejta gjë

dhe juve.

Për këtë arsye nuk do të veprosh kurrë

vetëm në interesin tënd.

Sfida;

Durimi;

Sprova e njeriut;

Shkatërrimi nga dikush, është force për të,

sepse ai një ditë do jetë në majat e suksesit,

ndersa ti do jesh në gjunjë

duke u lutur

që të mos shkatërrohesh aq shumë.

 

Na thyen

 

Na thyen sonte?

Mos i thuaj askujt,

Le të mbetet në plagën tonë,

U vërshuam nga poezia…

Të largohemi nga qyteti,

Vallë këtu nuk na duan,

Nuk na mbeti mundësi për

të jetuar…

Ah gotë?

Të rri vetem me ty sonte,

Ti qaj hallet, më ban shoqni,

Ah prap nuk të harrova ty,

edhe pse jam me gotën duke pi..

Lotë të thyerjes,

Apo lotë të heshtjes…

t’lutem vetëm mu kthe me

buzëqeshje…

 

Kujtimet

 

Po udhëtoj, po të kujtoj,

buzëqeshjën tënde, fytyrën tënde,

aromën, po më kujton

çdo çast të bukur.

Një kujtim në shpirt;

Një kujtim në zemër,

një  kujtim si tatu në lëkurën tem,

një kujtim i pa harruar n’jetë.

E çdo kujtim shtegton

si çdo shpezë që fluturon,

por prapë kthehët në vendin e vet

atje ku e ka folenë.

Ashtu janë edhe kujtimet

shumë të bukura,

por mbetën në kujtesë,

në zemër dhe në fotografi..