Gane Ahmeti: Do të jetoj?!

Do të jetoj?!

Atje ku gjurmët s’më lënë vetëm,

Atje ku rrugët e gjejnë të vërtetën,

Atje ku shpirti gjeti qetësi,

Atje ku zemra buron veç me dashuri,

Nuk do të zbehet ndoshta kurrë,

Kjo dëshirë për të jetuar, deri sa shpiri të mos ketë mbaruar.

Ulërin në trupin tim, nga tingëllimat e natës,

Çdo mëngjes degjoj shumë zëra, por dua të jetoj si në ëndërr…