Astrit Lulushi: Lumturi falas

Për shumë njerëz, udhëtimi për të arritur dhe shijuar lumturinë është i vazhdueshëm. Por ndërsa në këtë rrugë, kënaqësia e thellë mund të marrë pak kohë, lumturia lind në një version gëzimi.
Gëzimi ndihet mirë, na lidh me pasurinë e përditshme të jetës dhe forcon aftësinë tonë për të përjetuar kënaqësi të qëndrueshme, që është plotësimi i të gjitha ëndrrave e tona.
Gëzimi është shkëndijë dhe udhërrëfyes që gjendet në vende të thjeshta dhe befasuese. Shumë lloje shkëmbimesh dhe gjëra të vogla mund të na bëjnë të ndihemi të lirë dhe të gëzuar. Një valë gëzimi i ndritshëm mund të na mbushë zemrat kur shohim shkëlqimin eterik të një xixëllonjeje, shijojmë ushqimin e shijshëm ose qeshim me një të dashur. Të vërejmë dhe të përjetojmë gëzim është një praktikë gjallëruese, argëtuese dhe ndriçuese. Disa thonë se momentet individuale të gëzimit janë në fakt thelbi i lumturisë së qëndrueshme që ne kërkojmë.
Me kalimin e kohës, njohja dhe shijimi i gëzimit që gjejmë në gjërat e vogla mund të na ndihmojë të ndërtojmë një jetë të lumtur, mirënjohëse dhe të plotë.
Lumturia e përsosur është një muzg i bukur, apo reshjet e para të borës. Janë gjërat e vogla që i bëjnë momentet e lumtura, jo ngjarjet madhështore.
Gëzimi vjen me pika, jo me gllënjka.
Lumturia e jetës përbëhet nga fraksione të vogla – bamirësitë e pakta të harruara të një puthjeje ose buzëqeshjeje, një vështrim i sjellshëm, një kompliment i përzemërt dhe pafundësi të panumërta ndjenjash të këndshme dhe gjeniale.
Diçka aq e thjeshtë dhe e zakonshme si pirja e një filxhani çaji mund të na sjellë gëzim dhe të na ndihmojë të ndiejmë lidhjen tonë me Tokën.
Në ëmbëlsinë e miqësisë le të jetë e qeshura dhe ndarja e kënaqësive. Sepse në vesën e gjërave të vogla zemra gjen mëngjesin e saj dhe freskohet;
gjërat që sheh ndërsa ecë nëpër rrugë – një lule e vogël, një muzg i mrekullueshëm në fund të një dite, dikë që ndihmon një të panjohur. “Çdo moment dhe çdo gjë që ndodh më emocionon me gëzim”, thoshte Walt Whitman.
Ka diçka për të veshur një palë këpucë të reja ose një këmishë të re që ju jep një gëzim të ri.
Nuk ka asnjë fije të vogël bari, nuk ka asnjë ngjyrë në këtë botë që nuk ka për qëllim t’i bëjë njerëzit të gëzohen.
Dielli nuk shikon asgjë aq të mirë sa një familje që qesh së bashku për një vakt, ose dy miq që bisedojnë me një litër birrë, ose një njeri i vetëm që lexon një libër.
“Me oriz për të ngrënë, me ujë për të pirë dhe krahun tim të përkulur për jastëk – kam ende gëzim në mes të këtyre gjërave”, thoshte Konfuci.
Kur të gjeni hapësirën perfekte të parkimit, kur dëgjoni këngën tuaj të preferuar në radio, ose i afroheni një drite që ndizet jeshile ose kurgjeni një vend bosh në autobus ose tren, thoni faleminderit. Të gjitha këto janë gjëra të mira që po merrni nga jeta.
Dhe gëzimi është kudo; është në mbulesën e gjelbër të tokës me bar; në qetësinë blu të qiellit.
Jam i bindur se ne, si të rritur, duhet vazhdimisht të kapemi, të pohojmë dhe të festojmë për ato gjëra që duam; perëndimet e diellit, të qeshurat, ngrohtësia e zjarrit të peshkut të ndarë nga miqtë e vërtetë, gëzimi i zbulimit dhe arritjes, janë surpriza të jetës.
Nuk më duhet të bëj një udhëtim nëpër botë apo të jem në një jaht në Mesdhe për të pasur lumturi. Mund ta gjej në gjërat e vogla, si të shikoj në oborrin e shtëpisë sime dhe të shoh drerët në fusha.