Irena Kuka Dragoti: Pragfestash

Pragfestash marr shkëndija yjesh nga qielli

për të ndezur buzët me qeshje

Hëna nuk e ka problem të vishet me dritë borxh nga dielli

t’i bëjë  rojë gjumit tonë të shprishur

që kemi bindur se festat si pemët e mira

lidhin frute të ëmbla..

Pragu i festave është një mutacion ditësh gri

kur i zbukurojmë me harresë

sepse na mungon gjithnjë ajo që kemi

e ajo që na duhet, nuk vjen…

Nuk mbahet mend që kur kemi festuar me zemër

që kur mjegullat hidhnim si pambuk

mbi qerpikë halorësh

që kur shiu imitonte kristalet platin mpi pishë

Prej  motesh nuk ndodh më asgjë fëmijësh

Hëna kafshohet majëpemësh

dhe derdhet te gëzimi ynë i shtirë…

E shkuara na jep hirin që mbulon

thëngjijtë e mbetur..

nga përzhitja e festës së fundit

Ne veç e trazojmë, si një detyrim.

Sa kohë që festojmë veç me sy