Dea Toçi: Kur dashuron poeti…
Do të bësh një poet të dashurohet pas teje?
Mos ia bëj kurrë të lehtë,
rrugën për tek ti bëja përpjetëz,
pa u kapur në asnjë degëz.
Jepi dramë, sfida, dhimbje,
vështirësitë muzën i ushqejnë
dhe pa muzë ai e di mirë,
ka mbaruar, asgjë nuk ndjen.
Dështak i keq në rrethana lumturie poeti.
Duhen dhe ca lot gëzimi
nuk them mos ia jep,
por ah çfarë drame…
Në gëzim me lot muza mbeti.
Poetin bëje të ketë frikë, ankth, dyshime
do shpërthejë muza si kurrë më parë
dhe do shkruajë,
do i shkruajë shumë frikës
për mos të të humbur,
për të të parë.
Vetëm kujdes!
Në çdo varg që ai shkruan
e godet ndjenjën në qelizë,
ëmbël e vret në qetësi.
Në çdo varg që ti do e lexosh
do ta duash më shumë për të dy.
Edhe do çmendesh ti në fund
se me poetin ke rënë në dashuri,
por ai tashmë ka ikur larg,
drejt një muze të re në kërkim.