Zana Tako: Lehtë e pa fjalë

Lehtë e pa fjalë u ule në prehërin e mendimeve të mia.

Gjumi nuk më kishte zënë,

e pijen e mushtit ende s’e kisha mbaruar.

*

Ledhatoje vështrimin tim,

e nuk bëja naze si dikur,

kur faqet më ndizeshin prush,

e buza më dridhej nga flakërima e vështrimit tënd.

*

Rrezja e syve të tu qarkon frymën time.

Bëj të flas, por fjala nuk më bindet.

Vjedhurazi dua ta sfidoj.

Por ajo çapkëne e dëshirës,

të përqafon me pëshpërimë drithëruese.

*

 Durimi të tradhton,

 e sytë lëngëzohen nga malli,

 që shtrin krahët e na rrëmben,

 brenda magjisë krahëshkruar,

 ku thuhen me mijra fjalë

 e rrëmbehen me qindra puthje.

 Por vetëm njera belbëzon pa u lodhur,

 ajo fjalë që na lidhi

 e nuk na ndan me dashurinë.