Zana Tako: Si një cigare e shuar

Si një cigare e shuar,

e shova edhe mendimin e fundit.

Dhimbja vështronte serbes,

pa u larguar,

pa u ndarë nga unë.

Nuk e përzija dot,

ndaj qëndronte e ftohtë dhe kokëfortë.

*

“Ulu”, i thashë,

sodit edhe ti,

si i pe ditët, një e nga një.

Ke pjesën tënde,

si dhimbje doemos,

por dhe si bashkëpirëse e cigares dhimbje,

që po shuaj tani.

*

Vështronte e ftohtë,

si të mos isha njeri!

“Ç’më sheh ashtu!” i thashë,

dhimbje dordolec

e shndërruar në hi!

*

U largova prej saj,

siç largova cigaren e shuar.

Dhimbja kthehet në forcë,

rrugëtimin e jetës për të vazhduar!…