Zanë Mali: Britma e Kosovës për paqe

Në Kosovë sot kumbon një e vërtetë e hidhur: gjaku nuk ka pushuar. Jo më nga plumbat e armikut, por nga dora e vëllaut. Pesë jetë të shuara në dhjetë ditë një tragjedi që nuk mund të kalojë në heshtje, një britmë që duhet dëgjuar.

Kosova, që u ngrit nga dhembja e një populli të tërë, sot gjendet përballë një plage të re, të vetëshkaktuar.

A thua, kemi harruar kuptimin e asaj fjale për të cilën u derdh gjaku?

A kemi harruar ç’do të thotë liri?

Liria nuk është vetëm të mos kesh një pushtues mbi supe, por të mos e vrasësh tjetrin për një fjalë, për një mosmarrëveshje, për një inat të çastit.

Dikur, plumbat i kemi ruajtur për të mbrojtur pragun e shtëpisë. Sot, armët sillen rrugëve si mall i lirë, si zgjidhje e parë dhe e fundit e atij që nuk di të flasë me zemrën, por vetëm me gishtin në këmbëz.

Kemi ndërtuar një shtet me shumë sakrificë, por a po ndërtojmë një shoqëri?

Nuk mund të lejojmë që Kosova të mbetet në këtë lak të përgjakshëm. E kemi mbrojtur këtë tokë nga armiqtë, tani duhet ta mbrojmë nga vetja.

Asgjë nuk e kthen mbrapsht jetën e humbur, as lotët e nënave, as pendimi i vonuar.

Sot, më shumë se kurrë, duhet të kthehemi nga rrënjët tona. Aty ku jeta ka qenë e shenjtë, aty ku fjala ka pasur peshë, aty ku vendosej me urtësi e jo me armë.

Kosova e lirë duhet të bëhet Kosova e paqes. Përndryshe, gjithë ai gjak i derdhur për lirinë do të bëhet një plagë e pashëruar në ndërgjegjen tonë.