Irma Kurti: Pak alkool

Ç’kërkojmë të dy në këtë vend të huaj
plot me re, me mjegull e me ftohtësi?
Njerëzit harrojnë të të përshëndesin,
të shmangin dhe ndjekin lumturinë.
*
Ç’kërkojmë të dy në këtë vend të huaj
ku të fiksojnë pse flet një tjetër gjuhë,
portet mbyllen, edhe muret lartohen,
në tokë mbillet urrejtje e pakënaqësi.
*
Të dy pijmë një gotë verë të bardhë,
kamarieri vjen, ngrohtë na buzëqesh,
ne për një çast gëzohemi se besojmë
në një botë më të mirë, pa e ditur
se pak më vonë ai me disa euro më
tepër çmimin alkoolit do t’ia ngrejë.
*
S’e shohim borën që bie pa pushim,
këtu në bar nuk ndjejmë të ftohtë
as nga njerëzit, as nga kjo ngricë.
Mjaftoka pak alkool që me ngjyrat
më të bukura bota të vizatohet sot.

Irma Kurti: Un po’ di alcol

Cosa stiamo cercando entrambi
in questo paese straniero pieno
di nuvole, di nebbia, di freddo?
La gente dimentica di salutarti,
ti evita, in cerca della felicita.
*
Cosa stiamo cercando entrambi
in questo paese straniero dove
ti fissano perché parli un’altra
lingua? Le porte si chiudono, si
alzano le mura, spesso odio e
rancore sono piantati nel suolo.
*
Beviamo un bicchiere di vino,
il cameriere ci sorride adesso
con affetto, ci rallegriamo per
un momento, crediamo in un
mondo migliore, senza sapere
che con qualche euro in più
aumenterà il prezzo dell’alcol.
*
Non vediamo la neve che cade
incessantemente, dentro il bar
non sentiamo il freddo del gelo
e della gente. Cadono le mura.
Basta un po’ di alcol affinché
questo mondo si disegni oggi
di mille colori e sfumature.