Cikël poetik nga Avdush Canaj

TI THUA

Ti thua

pema është luhare e zogut

pajtohem edhe unë

aty rritet pranvera

me këngë e lojë.

*

Ti thua

retë janë shami të qiellit

edhe unë mëndoj kështu si ti

dielli fshin djersët kur të lodhet si babi

*

Ti thua

deti është ujëshumi

kjo është e vërtetë e kaltër

lumturinë e sjell te bregu i verës

me barkën e ëndrrave të pulëbardhave.

*

Ti thua

lule që fluturon është flutura ime

kështu është, kështu

me ylberin krahëve e kam parë

në faqe të kopshtit vizatonte simpatitë e zambakëve.

Çikallesh, 14 maj 2025.

DEGËT ME VJERSHA

Ti s’je dru, mollë

ti je pallat degësh

me njëqind ballkone

ku këndon vera

*

je pikturë luharesh

në maje gishtrinjësh 

vjen era

kolovit ëndrrat e gjetheve

*

nën hijën tënde

kur ma shtrinë dorën gjumi 

zogu yt më mbulon me flatër

të mos ftohem

as kolla të mos më zë

*

hëna të do si unë

shpesh harron kapelën te ti

ti ia ruan mirë

s’ma jep as mua

*

degët i ke me vjersha

të ëmbla

mollë e kopshtit.

TAKOVA PJETËR BOGDANIN

Në Letnicë

Takova

Pjetër Bogdanin.

Me Zotin

Fliste arbërisht.

*

Çetën e profetëve

Ma dha me autograf.

*

Kur ia putha dorën

M’i përkëdheli flokët.

*

Më porositi

Të mos e harroj

Këngën ilirishte.

AH, NANA!

Në 32-vjetorin e ikjes së Nanës

Ah, NANA,

e mira,

e diellta,

hyjnorja,

NANA.

TË PREMTEVE

Për Tinën

Çdo të premte

shkojmë në Tetovë.

*

Të premtën e madhe

atje

me një tufë lulesh

*

S’kanë erë, por lot

për Tinën e mirë.

*

Të dritarja e varrit

na pret Tina

të çmallet me ne.

*

Si t’i themi

erdhi pranvera me lejlekun tënd.

Bilbilët pyesin çdo ditë

Kur vjen nga spitali

kur…

*

Edhe rrugës i vesojnë sytë

kur shkojmë të premteve

në Tetovë.

SYTË E YJEVE TË KALTËR

Nuk ka rëndësi

pse zogu i kopshtit

luhatet në luhare të verës.

*

Nuk ka rëndësi

pse dikush i bie violinës

e lulëkuqja vallëzon

me kallinjtë në arë.

*

Fare nuk ka rëndësi,

ama hiç

pse një gjeth fluturon qiellit

ta shoh si pikturon reja e bardhë.

*

S’është me rëndësi

pse ngutet era

t’i vë në gjumë lulet

me fizarmonikën e barit.

*

Me rëndësi është,

shumë me rëndësi,

unë kam një flutur

që s’ma lëshon dorën

e më thotë:

Ke sytë e yjeve të kaltër.