Alfons Zeneli: Kërrusur mbi gotat e zbrazëta të mëkatit

Sytë e tu janë betejë.

Në ta shikohen e pijnë ujë

kuajt e zinj të mëkatit.

Aty vritem kur i mbyll.

Dëshmor i çuditshëm

i një kauze pa emër,

pa epitaf mbi kryet

e fjalës së mundur.

Sytë e tu janë betejë,

fushë e mbjellë me gjymtyrë

ëndërrimesh dhe klithma.

Prej tyre ndonjë ditë

do të mbijë e ardhmja e kulluar.

Pendimet do pikojnë lulekuqeve

do përmbytin shpirtrat tanë të pamolepsur.

*

Kërrusur mbi gotat e zbrazëta të mëkatit

të rivdesim siç ishim

të zhveshur,

të dehur.