Zanë Mali: Ti je bija e Teutës!

Hiqe atë zhgarravinë të zezë

që t’i ka shuar kofshët si kallam i kalbur nën ujë

Ç’është ai petk që s’ta njeh kurrizin

as zverkun ku djersa ruan aromën e burrit tënd?

*

Hidhe përtej vetes e pragut

si cullufe gjëme që s’merr frymë

e lëri gjinjtë të çelen

si borzilok në beharin e parë.

*

Trupi yt nuk është faqe turpi

Është truall që ngjiz jetë

është kroi ku burrat pinë

pa pyetur për emër

ti je mollë që kruhet në trung

rrush që ngrohet nën hardhi

ti je fjongo e kuqe e lidhur rreth belit

kur kërcejnë nuset para dasme.

*

Hidhe shallin në hi

le ta marrë era që fryn grykave

e ti zbrit lakuriq

si rrëke që s’njeh udhë tjetër veç poshtë

ku pret gjuha që flet pa fjalë

me buzë që thithin pa zë.

*

Thimthi yt s’është për t’u mbyllur

por për t’u ngritur si etje mbi etje

në gjuhën e vjetër të gjakut.

*

Ti je bija e Teutës

ajo që luftën e niste

duke u zbathur në gjunjë të kundërshtarit

dhe ngulitur në kockë si erëz e egër.

*

Le të dridhet toka,

kur ti ecën me kofshët e zbuluara

dhe bota të mësojë

se gjiri yt është  flamur që nuk ulet.