Petro Mejdi: Pesëdhjetë vjetori i një cikli poetik

Ajo që vihet re në këto poezi të Camës, është fakti, se poeti i është larguar disi dhe temës së preferuar dhe fjalorit poetik të veçantë të poetëve ushtarakë. Bie në sy fakti, që Zeqir Cama, u parapriu ngjarjeve që pasuan pas një viti, qëndrimit ndaj shfaqjeve ekstravagande të manifestuara tek disa të rinj, si dhe qëndrimit kritik ndaj të metave të tij si i ri. Bie në sy romantizmi dhe qëndrimi kritik ndaj disa qëndrimeve dhe shfaqjeve të bashkëmoshatarëve të tij kryeqytetas, të atyre të rinjve, për të cilët Kadare ka një karakterizim të bukur “kohabjerrës”. Dhe djaloshi i rritur në fshatin shqiptar të kohës, nuk i honeps këta tipa, që veç të tjerash, janë dhe parazitë, se rrojnë me djersën e prindërve dhe në kuriz të të gjithë shoqërisë. Këto poezi reflejtojnë më së miri klimën e kohës, gjë që tregon se poeti i ri ishte shumë vëzhgues ndaj realitetit. Poeti është kritik ndaj fenomeneve negative të shoqërisë së kohës. Autori, në mënyrë poetike, sjell aspekte të jetës së rinisë, të qëndrimit të saj ndaj traditës dhe etikës, ai stigmatizon miqësitë dhe favoret në dëm të vlerave të vërteta.