Irma Kurti: Kthehu tek unë

 

Kthehu tek unë, po s’je i lumtur,

nëse ditët i ke veshur me vetmi,

nëse katër muret e asaj shtëpie

nuk të bëjnë të lumtur kurrsesi.

 

Jashtë stuhitë çajnë qiellin dhe

rrufetë janë të vetmet neone që

ndriçojnë në rrugë; pikat e shiut

përplasen në çati e trokitjet në

derë imitojnë. Kthehu tek unë!

 

Rrëketë e shiut do t’i grumbulloj

në duar si pellgje të vegjël plot

me ujë, rrufetë do t’i shndërroj

në llamba, rrugën ta ndriçojnë

sonte kur ti të kthehesh tek unë.

 

Irma kurti: Torna da me

 

Torna da me se non sei felice,

se i tuoi giorni sono solitari,

se le quattro mura di casa

non ti rendono gioioso affatto.

 

Le tempeste spaccano i cieli

e i fulmini sono l’unico neon

che illumina i sentieri; gocce

di pioggia adesso battono sul

tetto e imitano il bussare sul

cancello. Stasera torna da me!

 

Raccolgo ruscelli di pioggia

nelle mie mani come piccoli

stagni e trasformo i fulmini

in lampade per illuminarti la

strada quando tornerai da me.