Selaudin Guma: Baladë për Jorgo Bllacin
Lunxhëri moj pllajë mali
Me të bukurat gjelbërime
Mbushur me pemë të larta
Plot me lule dhe burime.
Uji yt buron nga shkëmbi
I kristaltë, i ftohtë brisk
Ti ke nxjerrë artistë me famë
Po dhe shumë kalemxhinj.
Ti vendlindja e poetit
E të madhit Jorgo Bllaci
Lirikut të pa arritshëm
Esenin të Gjirokastrës.
Që të thuri ato vargje
Me rimë, të ëmbla si mjaltë
Që s’guxonte asnjë tjetër
Firmë që të lëmon në faqe.
Ishte ca i avancuar
Që shkroi pa pikë frike
Në ato vite plot me re
U ngrit si një Promethe.
U burgos për ato vargje
Që ishin si lule mali
U godit nga ca bashkohës
Që ishin si miza kali.
Iu hoq e drejtë e botimit
Pas burgut në internim
E lanë poetin e madh
Të punonte në ndërtim.
Nuk e lanë inteligjentin
Të përkthente as të tjerë
Ndonëse dinte gjuhë të huaja
Mësuar qyshkur kish lerë.
E drejta vonon po del
Siç ngjau me Bllac poetin
Kështu thonë ca të moçëm
Si kalon të dyzet vjetët.
Ju dha e drejta poetit
Kur hyri demokracia
Te njeriu si çdo gjë tjetër
Bie muza dhe fuqia.
I dhanë disa detyra
Nga socialdemokracia
Nga Rusia e poetëve
Mori vlerësimin e lartë.
Punoi dhe si diplomat
Punoi me përkushtim
Vdiq ai në vend të huaj
Në vendin e Esenin.
Kur e kthyen në atdhe
S’gjenin shtëpi që ta qanin
E përcollën arkëmortin
Në varreza si të tjerë.
Kjo ndodh vetëm te ne
Një vend mbushur korrupsion
Një banesë ai të kishte
Të kthehej në një muze.
O poeti i lavdishëm
Ti bëre një epokë
Shpirtin e ke lënë te vargjet
Cmirëzinjtë i ke përtokë.
Poet Jorgo profesori
I lirizmit tënd në vargje
Prehu lart atje në paqe
Që trondit shpirtra dhe pragje.
Jorgo Bllaci (Gjirokastër, 1938 – 2001) është poet, përkthyes dhe “Mjeshtër i Madh”. Për përkthimet e tij nga letërsia ruse, Bllaci është dekoruar nga ish-presidenti Boris Jelcin me dekoratën e lartë të “Urdhërit të Miqësisë”. Bllaci kreu fakultetin e Gjuhë-Letërsisë, më pas punoi si mësues. Në vitet ’50 u dënua me dhjetë vjet burg, për shkak të bindjeve politike. Pas daljes nga burgu, më 1964-1967 Bllaci u detyrua të punojë si punëtor ndërtimi. Më 1990 u kthye përsëri në shtëpinë botuese “Naim Frashëri”. Pas vdekjes u nderua me titullin “Mjeshtër i Madh”. Disa nga veprat e Bllacit janë: Ligjërimet e Pyllit, lirika, Tiranë: Naim Frashëri, 1964; Epika e Trëndafilave, poezi, Tiranë: Naim Frashëri, 1990; Zërat e natës, poezi, Tiranë: Shtëpia Botuese e Lidhjes së Shkrimtarëve, 1993; Kuja e violinës, poezi të zgjedhura, Tiranë, 2007. Në fushën e përkthime spikasin: Sergej A. Esenin, Vjersha dhe poema të zgjedhura, Tiranë: Monroe, 1994. ribot. Bllaci, 1996; Ivan S. Turgenev, Ujrat pranverore: Rudini, Tiranë: Naim Frashëri, 1996; A. S. Pushkin, Vjersha dhe poema, Tiranë: Naim Frashëri, 1997; Hajnrih Hajne, U hodha – dhe u zgjova shpejt; Lermonov, Goethe, Kitsi, etj.