ANGELA KOSTA: CHE FINE HANNO FATTO LA PACE E L’UMANITÀ?

 

Angela Kosta è nata a Elbasan (Albania) nel 1973 e vive in Italia dal 1995. Lei è traduttrice, estetista, giornalista, critica letteraria, editrice e promotrice. Ha pubblicato 11 libri: romanzi, romanzi e fiabe in albanese, italiano e inglese.

Le sue pubblicazioni e traduzioni sono state pubblicate in varie riviste letterarie e quotidiani in: Albania, Kosovo, Italia, USA, Inghilterra, Cina, Russia, Germania, Arabia Saudita, Libano, Algeria, Polonia, Australia, Egitto, Grecia, Spagna, Tagikistan, Corea del Sud, Ungheria, India, Bangladesh, Pakistan, Israele, Turchia, ecc. È co- autrice su diverse antologie in: USA, Ingliterra, India, Bangladesh, Albania, Russia, Kosovo, ecc.

Angela Kosta traduce e scrive articoli e interviste per il quotidiano “Calabria”, Saturno magazine, le Radici, international magazine “Orfeu”, Alessandria Today magazine, Nacional newspaper, Gazeta Destination, Perqasje Italo – Shqiptare magazine, international magazine Atunis – Belgio, collabora con riviste in Libano, International Literature Language Journal (USA), Florida, Marocco, Bangladesh, Pakistan, ecc.

È co- autrice su diverse antologie in: USA, Ingliterra, India, Bangladesh, Albania, Russia, Kosovo, ecc. Angela Kosta è Ambasciatrice di Cultura e Pace in: Bangladesh, Libano, Polonia, Marocco, Canada, Algeria, Egitto, Messico, ecc.

Angela Kosta è stata tradotta e pubblicata in 27 lingue e paesi stranieri. Solo nel secondo semestre del 2023 è stata autrice su 86 quotidiani e riviste nazionali e internazionali con: poesie, articoli, interviste, articoli, ecc.

CHE FINE HANNO FATTO LA PACE E L’UMANITÀ?

Gli avvenimenti degli ultimi tempi ci presentano e testimoniano chiaramente la situazione catastrofica che sta occupando l’intero nostro pianeta. I popoli stanno subendo per via di chi governa malamente e avidamente atroci sofferenze che riaprono ferite e interminabili disguidi globali. La terra versa in silenzio lacrime di sangue insieme a coloro che vorrebbero cambiare qualcosa in meglio, alzando spesso la voce, purché nessuno li ascolta. Tanti sarebbero pronti per il cambiamento radicale di tutto ciò influisce verso un mondo migliore, lottando con tutte le forze contro chi ostacola il progresso e lo sviluppo o contro chi li mette a disposizione per scopi di potere, sfruttando milioni di persone tra cui tanti minorenni. Sono rimasti veramente pochi chi si mette a disposizione degli indifesi. È noto anche un scavalcare di situazioni che dovrebbero essere principali problemi da risolvere. Nessuno permette o si degna di dare spazio e voce a ciò ci preoccupa ogni istante. Le ingiustizie, le guerre senza tregua, i conflitti, le minacce mettono in grosso rischio e repentaglio l’avvenire dell’umanità. Ci fermiamo per un attimo sull’ ultima parola. Nominiamo l’umanità pur sapendo che al suo tronco non è rimasto nessuna traccia del midollo umano. Il sangue non scorre più nelle vene della Pace. Tale parola ha perso il suo percorso. Nessuno ama più nessuno. Tutti attenti e contenti a correre chi arriva per primo a disfare ciò Dio ha creato dando soddisfazione così il loro ego malato, conseguenza di tutti i mali verso chi scagiona e contempla solo il Bene. Ogni individuo su questa terra è consapevole che la salvezza della natura e del pianeta dipende da ciascuno di Noi. Ogni singolo essere vivente, ha il compito e dovrà essere doveroso nei confronti di ciò renderebbe giustamente e indubbiamente giustizia a Colui,  & Onnipotente che mise a nostra disposizione la sua perfezione, le sue creazioni, la sua bontà d’animo e tutte le infinite meraviglie della natura. Osserviamo per un attimo tutto ciò ci circonda: avremo la conferma che TUTTO è a portata di mano delle sue creature. Dobbiamo pure osservare attentamente la nostra inadeguatezza, perché così abbiamo voluto e trasformato, così abbiamo imposto in contrario di ciò il nostro Creatore avrebbe voluto e vorrebbe tutt’ora. Nessuno può rimanere indifferente a questo sciame che non coinvolge solo noi presenti oggi, ma anche chi sarà dopo di noi: la nuova  generazione. Cosa gli aspetta da questo nostro sudiciume di cui abbiamo “colorato” e “vestito” il mondo facendo si che gli occhi diventassero infangati perciò Nessuno vede più Nessuno. Perciò siamo diventati freddi, insensibili verso il prossimo. Ormai la Terra è malata e per saperlo non serve la tesi di un scienziato.

Ciò appare ed è evidente alla luce del sole. Poiché la nostra Terra no è più sana come Dio la creò, siamo tutti infettati e non solo da tante malattie patologiche ma anche da quelli spirituali. Il nostro karma convive senza indulgenza, attribuendo solo fama e apparizione appartenente alla tecnologia odierna che, per quanto in evoluzione e un bene nella crescita,  rimane comunque un danno alla società. La maggior parte della gente tra cui tanti giovani, passa il tempo sui social network, quasi nessuno legge i grandi poeti, i scrittori contemporanei, è poca interesse verso l’arte e la cultura. Abbiamo creato un mondo virtuale, dove prende visione solo la falsità e la nullità. In tanti gruppi su diversi siti, riviste e giornali online, appaiono “poeti”, “scrittori” e “artisti”, di ogni genere, senza alcun valore, sbiadendo e togliendo a chi invece merita tanto. Tutto questo comporta un male irreparabile alla scrittura e non solo oltre a denigrare la vera letteratura contemporanea in generale.

————————

Angela Kosta ka lindur në Elbasan në vitin 1973 dhe jeton në Itali që nga viti 1995. Ajo është përkthyese, eseiste, gazetare, kritike letrare, redaktore dhe promovuese. Ka botuar 11 libra: novela, vjersha dhe përralla në shqip, italisht dhe anglisht.

Publikimet dhe përkthimet e saj janë botuar në revista dhe gazeta të ndryshme letrare në: Shqipëri, Kosovë, Itali, SHBA, Angli, Kinë, Rusi, Gjermani, Arabi Saudite, Liban, Algjeri, Poloni, Australi, Egjipt, Greqi, Spanjë, Taxhikistan, Korenë e Jugut, Hungari, Indi, Bangladesh, Pakistan, Izrael, Turqi, etj.

Angela Kosta përkthen dhe shkruan artikuj e intervista për gazetën “Calabria Live”, revistën Saturno, gazetën “Le Radici”, revistën ndërkombëtare “Orfeu:, revistën Alessandria Today, gazetën Nacional, Gazeta Destinacioni, revista Perqasje Italo – Shqiptare, revista ndërkombëtare Atunis – Belgjikë, bashkëpunon me revista në Liban, International Literature Language Journal (USA), Florida, Marok, Bangladesh, Pakistan, etj.

Ajo është bashkautore në disa antologji në: SHBA, Angli, Indi, Bangladesh, Shqipëri, Rusi, Kosovë, etj. Angela Kosta është Ambasadore e Kulturës dhe Paqes në: Bangladesh, Liban, Poloni, Marok, Kanada, Algjeri, Egjipt, etj.

Angela Kosta është përkthyer dhe botuar në 27 gjuhë dhe vende të huaja. Vetëm në semestrin e dytë të vitit 2023 ka qenë autore në 86 gazeta dhe revista kombëtare dhe ndërkombëtare me: poezi, artikuj, intervista, ese, etj.

 

ANGELA KOSTA: ÇFARË FUNDI PËSUAN PAQJA DHE HUMANITETI 

Ngjarjet e kohëve të fundit na paraqesin dhe dëshmojnë më se qartë situatën katastrofike që po pushton të gjithë planetin tonë. Popujt po heqin mbi supe vuajtjet e tmerrshme nga ata të cilët qeverisin keq e mos më keq dhe me lakmi, duke rihapur plagët dhe kontraditat e pashterueshme globale. Rruzulli ynë tokësor, në heshtje derdh lot gjaku së bashku me ata të cilët dëshirojnë të ndryshojnë diçka për të mirë, shpesh duke ngritur edhe zërin, për aq kohë sa askush nuk i dëgjon. Ata do të ishin gati për ndryshimin rrënjësor të gjithçkaje që prek interesat e një bote të pastër, duke luftuar me të gjithë forcën e tyre kundër atyre që pengojnë përparimin dhe zhvillimin, ose kundër atyre që e vënë evulimin në dispozicion për qëllime negative pushteti, duke shfrytëzuar miliona njerëz përfshirë këtu edhe shumë të mitur. Ka shumë pak persona që e vënë veten në dispozicion të të pambrojturve. Ka gjithashtu një neglizhim të theksuar situatash që duhet të jenë ptimare në zgjidhjen e problemeve kryesore. Askush nuk lejon t’i japë hapësirë dhe zë asaj çka na shqetëson çdo moment. Padrejtësitë, luftërat e pamëshirshme, konfliktet, kërcënimet vënë në rrezik të madh të ardhmen e Njerëzimit dhe e rrezikojnë atë. Le të ndalemi për një moment në fjalën e fundit. Ne e quajmë njerëzim edhe pse e dimë tashmë se në palcën e shtyllës së saj kurrizore, nuk ka mbetur asnjë gjurmë humane. Gjaku nuk rrjedh më në venat e Paqes, pasi vetë kjo e fundit ka humbur rrugën. Askush nuk do më askënd. Gjithkush është i vëmendshëm dhe i honepsur të vrapojë, që të arrijë i pari për të zhbërë atë që Perëndia ka krijuar, duke kënaqur kështu egon e tyre të sëmurë, pasojë e të gjitha të këqijave ndaj atyre që shfajësojnë dhe meditojnë veç të Mirën. Çdo individ i këtij rruzulli, është i vetëdijshëm se shpëtimi i natyrës dhe i planetit varet nga secili prej nesh. Çdo qenie e gjallë ka detyrën dhe duhet të ndjehet e detyrueshme ndaj asaj që do t’i jepte drejtësi me të drejtë dhe pa dyshim të Plotfuqishmit që vuri në dispozicionin tone përsosmërinë e Tij, krijesat e Tij, mirësinë e Tij të shpirtit dhe të gjithë Pafundësinë e Mrekullive të natyrës.

Le të vëzhgojmë për një çast atë çka na rrethon: do të kemi bindjen dhe konfirmimin se GJITHÇKA është krijuar nga dora e Zotit. Gjithashtu, duhet të vëzhgojmë duke reflektuar thellë pamjaftueshmërinë tonë të kujdesit; kjo ka ndodhur për shkak se është ajo që kemi dashur të ndodhë: transformimin total, duke vepruar dhe imponuar në kontrast me atë çka Krijuesi ynë do të kishte dashur dhe do ende mos të ndodhë. Askush nuk mund të mbetet indiferent ndaj këtyre morish gabimesh fatale që përfshijnë jo vetëm neve të pranishëm sot, por edhe ata që do të vijnë pas nesh: brezin e ri. Çfarë i pret nga ky llum me të cilën kemi “ngjyrosur” dhe “veshur” botën, duke bërë që sytë të verbohen nga balta ndaj Askush nuk sheh më Askënd. Ja pse jemi bërë të akullt, të pandjeshëm ndaj të tjerëve të cilët kanë nevojë për ndihmën tonë. Toka tashmë është e sëmurë dhe nuk kemi nevojë për tezën e një shkencëtari për ta zbuluar këtë. Kjo dihet dhe është e dukshme fare qartë. Toka jonë nuk është e shëndetshme ashtu sikurse e krijoi Zoti. Të gjithë ne banorët e saj jemi infektuar, dhe jo vetëm nga shumëllojshmëria e sëmundjeve patologjike apo onkologjike por edhe nga ato

shpirtërore. Karma jonë bashkëjeton pa indulgjencë, pa ambicie, duke i atribuar vetëm famën dhe pamjen që i përket teknologjisë së sotme e cila, edhe pse evoluon dhe është gjithmonë në rritje, gjithësesi është dëm për shoqërinë e sotme. Shumica e njerëzve, duke përfshirë këtu shumë të rinj, e kalojnë pjesën më të madhe të kohës së tyre nëpër rrjetet sociale. Pothuajse askush nuk lexon poetët e famshëm, shkrimtarët bashkëkohorë; ka fare pak interes për artin dhe kulturën. Me dashje apo dashje, tashmë kemi krijuar një Botë virtuale të rreme, ku vihet re vetëm falsiteti dhe hiçi. Në shumë grupe, në platforma të ndryshme, revistat apo gazetat online, mbijnë si kërpudhat dhe botohen “poetë”, “shkrimtarë” dhe “artistë” të të gjitha zhanreve, pa asnjë vlerë, duke zbehur dhe duke ua hequr kështu, atyre që meritojnë me të vërtetë më shumë të çmohen. E gjithë kjo çon drejt një dëmi të pariparueshëm jo vetëm për shkrimin por edhe në denigrimin e letërsisë bashkëkohore në përgjithësi.

 

(Kjo ese është botuar në Shqipëri, Kosovë, Amerikë, Itali, Pakistan dhe Bangladesh).