Vera Kurti: Pranverë e vonuar

 

 

 

Pranvera kalendarike

ka ditë që ka trokitur

dyerve të shpirtit

e ai, i lodhur

prej dimrit të gjatë

folenë e saj vazhdon të thur’

me të njomat qeparise

ujitur me lotin e kripur.

Ditë ka që ka ardhur

pranvera kalendarike

as kënga e zogjve

as petalet e luleve

nuk po duken

kopshtijeve

Si ai fëmija që

rri e pret pas dritareve

të pushojë shiu

e të dalë dielli,

pres pranverën

e shumë vonuar të atdheut

folenë ndërtuar me ëndrra

buzë brigjeve të muzgëta

të oqeanit.