Cikël poetik nga MUSTAFA V. SPAHIU

 

 

STOLI DHE KRENARI

 

 

I ka hije deteve vala

i ka hije kalit shala,

po më shumë nga të gjitha

i ka hije burrit fjala.

 

I ka hije malit dëbora

i  ka hije – besës – dora,

po më shumë nga të gjitha

i ka hije kombit Vlora.

 

I ka hije bujku tokës

i ka hije niposhi lokës,

po më shumë nga të gjitha

i ka hije plisi kokës.

 

I ka hije nxënësit shkolla

i ka hije degës molla,

po më shumë nga të gjitha

i ka hije bandillit belholla.

 

I ka hije foshnjës gjumi

i ka hije brigjeve lumi,

po më shumë nga të gjitha

i ka hije magjes brumi…

 

I ka hije kohës durimi

i ka hije urtisë mendimi,

po më shumë nga të gjitha

i ka hije malësorit kushtrimi…

 

I ka hije nuses-o qepalla

i ka hije urtakut – mëhalla,

po më shumë nga të gjitha

i ka hije kreshnikut palla…

 

I ka hije trishtilit cicërima

i ka hije qiellit vetëtima,

po më shumë nga të gjitha

i ka hije Anamoravës gurgullima.

Te Çezmja e Molla Nuhës, maj/qershor 1992.

 

NGA MERR DRITË – DITURI

 

Herake ia nisin mbarësisë,

Punës me ëndje dhe vlerë.

Të vyeshme – krahëlehta –

Punëtore – përngaherë…

 

Pa përtesë lule më lule,

Gjithnjë hudhen në garë!

Në koshere mbushin hojet

Pëplot mjaltë – nektar…

 

Çdo vocërrak kureshtar

I admiron, ua ka lakmi!

Me gëzim kridhet në libër

Nga përthithë dritë – dituri.

 

 

PORTRET MBI DËBORË

 

 

Një vogëlush hapi krahët

Dhe mbi dëborë u shtri,

 

Rrezet ia puthën faqet,

Në flokë iu ndalën stoli.

 

Hopla n’këmbë u ngrit

Se ç’u mbajt me dorë,

 

N’ekspozitën e bjeshkës,

Portret ngeli mbi dëborë.

 

Andejza shëtiste poeti,

Mbi portret i ndali sytë!

 

Shprushi qindra kujtime:

– Fëmijërinë time t’ikur,

– Kush po ma përsëritë?!

Në Dhévendlindje, 1978.