Raporti i 16-të i të Drejtave të Njeriut i Qeverisë Gjermane nënvizon shkelje të rënda në Iran
Të mërkurën, më 18 dhjetor 2024, Ministria e Jashtme Federale Gjermane publikoi Raportin e saj të 16-të të të Drejtave të Njeriut, duke hedhur dritë mbi situatën e tmerrshme të të drejtave të njeriut në Iran nën sundimin klerik. Raporti thekson se për të siguruar mbijetesën e regjimit, liritë personale dhe politike kufizohen qëllimisht dhe sistematikisht, dhe protestat shtypen me dhunë.
Raporti thekson se Irani ka numrin e dytë më të lartë të ekzekutimeve në nivel global dhe më të lartën në raport me popullsinë e tij. Deri në fund të gushtit 2024, të paktën 420 individë ishin ekzekutuar, ndërsa në vitin 2023 u raportuan gjithsej 834 ekzekutime, sipas të dhënave të Kombeve të Bashkuara. Shifrat e vërteta ka të ngjarë të jenë shumë më të larta.
Theksohen kufizime të rënda për lirinë e shprehjes dhe aksesin në informacion, me akses të lirë në internet të kufizuar dhe përmbajtje të rregulluar sistematikisht. Protestat paqësore ndërpriten me forcë. Raporti i referohet protestave pas vdekjes së Jina (Mahsa) Amini, të cilat u shoqëruan me kërkesa të gjera për të drejtat e grave dhe kritika për situatën e të drejtave të njeriut dhe u ndeshën me dhunë të ashpër.
Raporti trajton shtypjen e pakicave etnike, si baluçët dhe kurdët, të cilët akuzohen për tendenca separatiste dhe të margjinalizuar politikisht dhe ekonomikisht. Për anëtarët e këtyre pakicave vendosen dënime të ashpra, përfshirë edhe ekzekutime, veçanërisht për krime politike. Shtypja e protestave në provincat e populluara nga pakicat si Kurdistani, Khuzestani dhe Sistani dhe Baluchestani ka qenë veçanërisht brutale.
Raporti kritikon ashpër shpërfilljen e hapur të Iranit për detyrimet e tij ndërkombëtare, duke vënë në dukje se regjimi ka ratifikuar vetëm pesë nga nëntë dokumentet kryesore të të drejtave të njeriut dhe shkel vazhdimisht edhe ato angazhime të kufizuara. Ai dënon pengimin e drejtpërdrejtë të përgjegjësisë nga Irani, duke theksuar se regjimi i ka ndaluar në mënyrë aktive Raportuesit Specialë të OKB-së dhe misionet faktmbledhëse të hyjnë në vend, duke mbrojtur më tej abuzimet e tij skandaloze nga shqyrtimi ndërkombëtar.
Raporti përsërit domosdoshmërinë e një reagimi ndërkombëtar ndaj shkeljeve të të drejtave të njeriut në Iran dhe presionit në rritje ndaj regjimit për të ndalur represionin.