Ilir Levonja: Orët e fundit të Edi Ramës
Sapo shikon një tekst të tillë…, ”vazhdojeni sa të doni protestën, por është hera e parë në botë që protestuesit nuk ulen në bisedime”, ia ndjen grahmën fundit. Ky është një nga ato pasazhet idote, e të zakonshme të Edi Ramës në atë farsën e komukimit live në FB.
O Zot, mbaja mendjen mbushur kryeministrit, se vetëm ai nuk e ka kuptuar akoma fundin e një qeverisje. Mbaja se vetëm ai nuk e kishte menduar kështu zbythjen nga karrika. Mbaja në ato shifra me 10 mijë a 20 mijë studentë protestues, kur Shqipëria sipas tij ka rreth 140 mijë studentë.
Çudi si nuk po poston foto nga qielli?
Foto nga sipër… si ato në protestat e Lulit.
Bravo Edo, ashtu vazhdo… thuaja troç, plasja, vazhdoni, shkundni tokën me këmbë, ulërini se asgjë nuk do të merrni. Ti nuk je rasti i parë i shtetarit që injoron masën. Shembujt janë me shumicë dërrmuese. Kjo nga ajo kultura e mendjembushurit se i pari i atij vendi është Zoti vet. Këtu jam me kokëfortësinë tënde. Sepse po e shoh me sytë e mi se vitalitet, sa gjak i ri po i shkund vërtetë rrugët a bulevardet e Tiranës. Dhe ta themi shkoqur vendi ynë e kishte më se të domosdoshme. Por dhëntë Zoti që ti nuk del nga politika pa u lagur, kaq.
E kishte nevojë Shqipëria jonë edhe për të ndrequr një mentalitet të mbrapsht që rëndom e has mes studiove, intelektualëve a kuadrove të rryshfetit dhe të informalitetit total. Aq sa ta shpifin me tema të tilla televizive si dhe çfarë kërkojnë studentët. A është apo s’është politike protesta e tyre? A ka aq buxhet Shqipëria sa të përmbushi kërkesat e stdenteve etj? Përse nuk negociojnë studentët etj? Një farsë sociale e gjitha. Sepse çdo protestë karshi një ligji, që në rastin konkret është pjesë e të ashtuquajturës reformë në arsim, ka tagrin e plotë të quhet sa ekonomike po aq edhe politike. Sepse është pikërisht politika ajo që ndërmerr reforma. Politika ajo që sjell edhe krizat. Ndaj është naive të kërkosh të mësosh se çfarë kërkojnë studentët. Por kjo duket më se normale studiove tuaja. Atyre që i pinë gjakun buxhetit të brishtë të shqiptarëve. Intelektualëve të rremë, por miliarderë. Një farsë sociale edhe kur diskutojnë pamundësinë e buxhetit për të përmbushur kërkesat e studentëve për thjesht kushte më të mira, tarifa më të ulta, të përafërta me vendet e rajonit dhe me gjerë. Është farsë sepse nivelet e ulta të buxhetit qëndrojnë për shkakun e thjeshtë të informalitetit, korrupsionit fantastik me tenderimet etj. Vetëm në Shqipëri ndodh që 5 metër rrugë të ndërtohen me të njëjtin fond që përshembull Kroacia ndërton 5 kilometër.
Buxheti jonë është një fole mjalti, përmes tij ti dhe sëra jote janë bërë kalorës të parasë. Sikur të ardhurat tuaja informale dhe sojit e sorollopit rreth teje t’i nënshtrohen një procesi filtrimi, buxheti i shqiptarëve do ishte i njëllojtë me atë Hollandës. Por kjo nuk ndodh. Pasi një bateri e tërë intelektualësh informal e quajnë, lëvizje a manovër populiste. E quajnë gjyq publik. Dhe na kujtojnë xhaxhin, na kujtojnë se po bëjmë atë që bëri Enveri. Megjithëse janë raste të pakrahsueshme në raport me kohën dhe demokracinë. Eshtë vazhda e asaj kulturës farsë, që na mban në kuadrin e fjalëve, në kuadrin e llogjeve. Mirëpo duket se ky brez, e ka kuptuar këtë. Të vjen mirë. Madje ta kenë dhënë shpjegimin pse nuk negociojnë. Eshtë një kalbëzim total social dhe mirë e kanë, i panegociueshëm. Po ti vazhdo kokë mbushur… se sa më shumë kështu, orët e lirisë së vërtetë po afrohen. E kam fjalën për shtetin e së të drejtës dhe lirive të individit. Jo shtetin e shokëve, grupeve, të fortëve…, i thuaj atij apo këtij, na kaq dhe bëje për mua etj. Një shtet dhe Shqipëri pa ty.
Të qofshin këto orët e fundit Edi… veç mos harro shallvaret dhe atletet ‘Addidas’. Gruevski e pati një mik në Hungari. Por edhe ti e ke një në Turqi. Bëhu gati, check in…